با مدیریت فعلی و رویکرد محدودکننده‌ای که در صداوسیما نسبت به سانسور وجود دارد، بعید است این سازمان بتواند زمینه بازگشت رضا عطاران را به تلویزیون فراهم کند.
چندی پیش مهدی نقویان، رئیس سیمافیلم، در سخنانی از انجام مذاکراتی با نزدیکان رضا عطاران خبر داد و اعلام کرد که تلویزیون تمایل دارد او دوباره به این رسانه بازگردد. با این حال، این نخستین‌بار نیست که مدیران تلویزیون از تمایل خود برای همکاری دوباره با عطاران می‌گویند و بی‌تردید آخرین‌بار هم نخواهد بود.
در واقع، بازگشت این کارگردان محبوب بیش از آنکه به خواست صداوسیما وابسته باشد، به تصمیم شخصی خود او و شرایط فعلی تلویزیون بستگی دارد. با توجه به وضعیت موجود، احتمال به نتیجه رسیدن این مذاکرات اندک است. در سال‌های دوری رضا عطاران از تلویزیون، بارها از سوی مسئولان سیما صحبت از تعامل و رایزنی برای بازگرداندن او به میان آمده، اما هیچ‌کدام به سرانجام نرسیده است. به نظر می‌رسد خود عطاران نیز دیگر تمایلی به همکاری با تلویزیون ندارد.
در دهه ۸۰، رضا عطاران با ساخت مجموعه‌هایی چون «خانه به دوش»، «متهم گریخت»، «ترش و شیرین» و «بزنگاه» به یکی از محبوب‌ترین کارگردانان تلویزیون تبدیل شد. اما سریال «بزنگاه» در سال ۱۳۸۷ که با واکنش‌های متفاوت و ممیزی‌های متعدد مواجه شد، عملاً نقطه پایانی بر حضور او در تلویزیون بود. بعد از آن، عطاران فقط به‌عنوان مشاور کارگردان در چند مجموعه کمدی همکاری داشت و دیگر کارگردانی نکرد.
سریال «بزنگاه» نه‌تنها آخرین سریال عطاران در تلویزیون بود، بلکه پایانی بر دوران سریال‌سازی او تا امروز محسوب می‌شود. پس از آن، عطاران وارد عرصه سینما شد و در آثار متعددی ایفای نقش کرد. در سال ۱۳۹۹ شایعه ساخت سریالی برای نماوا توسط او منتشر شد، اما پروژه به نتیجه نرسید.
عطاران سال گذشته با بازی در سریال «دفتر یادداشت» و سپس حضور در سریال «اجل معلق» دوباره مقابل دوربین رفت، اما همچنان در مقام کارگردان فعالیتی نداشت. فضای کمدی و سبک شوخی‌های این آثار نشان می‌داد ردپای فکری او همچنان در تولیدات کمدی معاصر باقی است.
از زمان رشد پلتفرم‌های نمایش خانگی تا امروز، رضا عطاران حتی در این مدیوم نیز سریالی نساخته است و با توجه به شرایط فعلی تلویزیون، بعید به نظر می‌رسد او دوباره به ساخت مجموعه‌ای برای صداوسیما فکر کند. شاید تجربه پرحاشیه گذشته یا تمایل به حفظ جایگاه حرفه‌ای، دلایل اصلی فاصله او از این رسانه باشند.
مشکلاتی که عطاران و هم‌نسلانش ۱۷ سال پیش در مسیر ساخت سریال با آن روبه‌رو بودند، امروز هم با شکل دیگری تکرار شده است. سیاست‌های محافظه‌کارانه، محدودیت‌های محتوایی و روند ضعیف تولید، باعث شده بسیاری از فیلم‌سازان از تلویزیون فاصله بگیرند. ایرج محمدی، تهیه‌کننده باسابقه‌ای که با عطاران همکاری داشته، سال گذشته گفته بود با سیاست‌های فعلی، بازگشت او ممکن نیست.
در نهایت، وقتی تلویزیون امروز از دوران طلایی خود فاصله گرفته و سریال‌های جریان‌ساز و پربیننده به ندرت روی آنتن می‌روند، طبیعی است که کارگردانی چون رضا عطاران تمایلی به بازگشت به چنین شرایطی نداشته باشد. تا زمانی که ساختار مدیریتی و نگرش به سانسور در صداوسیما تغییر نکند، حضور دوباره او در قاب تلویزیون بعید به نظر می‌رسد.
