اولین واکنش‌های بینندگان و منتقدان نسبت به فیلم The Running Man منتشر شده و این اثر را فیلمی مهیج توصیف کردند.
فیلم The Running Man اثری به کارگردانی ادگار رایت و اقتباسی از رمانی به همین نام محصول سال ۱۹۸۲ نوشته استیون کینگ است و داستان بن ریچاردز (با بازی گلن پاول) را دنبال می‌کند؛ مردی که در یک شوی مرگبار تلویزیونی به نام The Running Man شرکت می‌کند تا زنده بماند، در حالی که شکارچیان در تعقیب او هستند تا او را بکشند.
تنها یک هفته پیش از اکران رسمی فیلم، منتقدان فرصت تماشای زودهنگام آن را پیدا کردند و به‌طور کلی، واکنش‌ها نشان می‌دهد فیلم توانسته انتظارات را برآورده کند. پری نِمیروف از وبسایت Collider از اقتباس ادگار رایت تمجید کرده و آن را وفادارتر به منبع اصلی نسبت به نسخه سال ۱۹۸۷ با بازی آرنولد شوارتزنگر دانسته و معتقد است که این فیلم، سال درخشان برای اقتباس‌های استیون کینگ را با قدرت به پایان می‌برد. او نوشته است:
چه سالی برای اقتباس‌های استیون کینگ! از فیلم The Life of Chuck و فیلم The Long Walk گرفته تا سریال It: Welcome to Derry و حالا فیلم The Running Man که واقعاً فوق‌العاده است. من نسخه سال ۱۹۸۷ را دوست دارم، اما مدت‌ها بود منتظر اقتباسی وفادارتر به رمان بودم. ادگار رایت و تیمش دقیقاً همین را ارائه داده‌اند و در عین حال توانسته‌اند فیلم را کاملاً در سبک خاص خودش بسازند. او درک عمیقی از لحن و ریتم فیلم دارد؛ همین باعث شده اثر هم پرانرژی و سرگرم‌کننده باشد و هم به اندازه کافی واقع‌گرایانه تا تماشاگر با داستان همراه شود و آن را بعد از تیتراژ هم در ذهن نگه دارد.
ریچل لیشمن از نشریه The Mary Sue نیز نوشت:
ادگار رایت واقعاً جادو کرده و اقتباسی اکشن، احساسی و به‌معنای واقعی کلمه دیدنی از رمان استیون کینگ ساخته است. فیلم The Running Man دقیقاً همان چیزی بود که می‌خواستم و حتی بیشتر. پر از هیجان، احساس و درخشش گلن پاول؛ فیلمی که بلافاصله به اثری کلاسیک تبدیل می‌شود. ادگار رایت با این اثر واقعاً سنگ تمام گذاشته است!
جیمی او از JoBlo نیز بازی گلن پاول را تحسین کرده و گفته است این نسخه به‌طور چشمگیری متفاوت از فیلم ۱۹۸۷ است. او با وجود اشاره به اینکه فیلم کمی طولانی است و شخصیت‌های فرعی زیادی دارد، آن را اثری سرگرم‌کننده برای عموم توصیف کرده است.
کتی پاز از WSVN 7News درباره اجرای پاول گفته است:
فیلم The Running Man سفری پرهیجان و پرآدرنالین است؛ از ابتدا تا انتها. تماشایش لذت‌بخش است و در عین حال احساسی. گلن پاول نمایشی قدرتمند ارائه می‌دهد و شخصیت ریچاردز را به قهرمانی تبدیل می‌کند که واقعاً ارزش همدلی دارد. ادگار رایت در این فیلم بی‌نقص عمل کرده است.
اندرو کورپان از ClutchPoints نیز از این اقتباس تمجید کرده و گفته است:
من عاشق کتاب استیون کینگ بودم، اما فیلم The Running Man ساخته ادگار رایت مرا شگفت‌زده کرد. او بخش‌های ضعیف‌تر رمان را حذف کرده و حتی فراتر از آن رفته و داستان را بهبود بخشیده است. گلن پاول نیز انسانیت بیشتری به بن ریچاردز بخشیده است. فیلمی پرانرژی و تماشایی. حتماً آن را روی پرده سینما ببینید.
در میان تمام این واکنش‌ها، یکی از نکات مشترک تحسین‌شده، اجرای قدرتمند گلن پاول است؛ بازیگری که نه‌تنها حق شخصیت بن ریچاردز را ادا کرده، بلکه او را انسانی‌تر و قابل‌درک‌تر از نسخه ادبی‌اش ساخته است. کارگردانی ادگار رایت نیز مورد ستایش گسترده قرار گرفته و بسیاری معتقدند رویکرد او نسبت به نسخه سال ۱۹۸۷ بسیار موفق‌تر است. این نظر حتی با دیدگاه آرنولد شوارتزنگر هم هم‌راستاست؛ او در واکنش به نسخه جدید گفته بود از تماشای این اقتباس بسیار هیجان‌زده شده و آن را شگفت‌انگیز توصیف کرده است.
با وجود تحسین گسترده، برخی منتقدان به شلوغی بیش از حد بازیگران و طولانی بودن فیلم اشاره کرده‌اند. در کنار گلن پاول، بازیگرانی چون کولمن دومینگو، جاش برولین، لی پیس، جیمی لاوسون، مایکل سرا، ویلیام اچ. میسی، دیوید زایاس و کیتی اُبرایان نیز در این فیلم حضور دارند. با مدت زمان ۲ ساعت و ۱۳ دقیقه، فیلم به‌اندازه بسیاری از بلاک‌باسترهای امروزی طولانی نیست و تعدادی از منتقدان نیز ریتم آن را مناسب و منسجم دانسته‌اند.
در مجموع، واکنش‌های اولیه بسیار مثبت بوده و نوید نقدهای خوب‌تر و احتمال موفقیت تجاری بالا را برای فیلم The Running Man در آستانه اکران سینمایی آن در تاریخ ۱۴ نوامبر سال ۲۰۲۵ (جمعه ۲۳ آبان ۱۴۰۴) می‌دهد.
