زمانی که صحبت از ابرقهرمان‌ها می‌شود، کمتر کاراکتری به اندازه بتمن شناخته‌شده و محبوب است. بیش از ۸۰ سال است که شوالیه تاریکی به عنوان محافظ شهر گاتهام ایفای نقش کرده و با شنل و نقاب معروفش، در سایه‌ها پنهان شده و مردم را از شر خطرناک‌ترین شروران دنیای DC نجات داده است. خارج از دنیای کمیک‌بوک، به لطف اقتباس‌های تحسین‌شده سینمایی و بازی‌های ویدیویی، او به شخصیتی نمادین تبدیل شده که حتی افرادی ناآشنا با دنیای کمیک نیز بتمن را به خوبی می‌شناسند.
محبوبیت بتمن به اندازه‌ای است که اکثر طرفداران اطلاعات خوبی از او دارند، اما حقیقت‌های درباره این شخصیت وجود دارد که ممکن است حتی برای طرفداران سرسخت بتمن نیز غیرقابل باور باشند. در ادامه مطلب به هفت حقیقت می‌پردازیم که درک شما از شوالیه تاریکی را افزایش خواهد داد.
۷. قانون آدم نکشن بتمن یک دستور از سردبیر DC بوده
قانون معروف بتمن برای نکشتن افراد مختلف حالا به یکی از ویژگی‌های جدایی‌ناپذیر او تبدیل شده، اما همیشه اینطور نبوده است. در واقع، در نخسین حضور بتمن از شماره بیست و هفتم از سری کمیک‌های Detective Comics، بتمن ضدقهرمانی بود که ترسی از به قتل رساندن دشمانش نداشت. در همان کمیک، او شروری به نام آلفرد استرایکر را به درون مخزن اسید هل می‌دهد و او را از بین می‌برد. اما اولین شماره از کمیک Batman مسیر او را برای همیشه تغییر داد، در بخشی از داستان شوالیه تاریکی باید با مردانی مواجه می‌شد که دکتر هوگو استرنج ذهن و بدنشان را دستکاری کرده بود. بتمن یکی از این قربانیان که هیولا نام داشتند را دستگیر و او از هواپیمایش آویزان می‌کند، سپس جسدش را بالای شهر پرواز می‌دهد.
همانطور که احتمالا حدس می‌زنید، این صحنه واکنش‌های منفی گسترده‌ای را به وجود آورد و باعث شد تا تیم تحریریه DC تصمیم بگیرد تا دیگر به بتمن اجازه آدم کشتن ندهد. ویتنی السورث، سردبیر وقت DC، این دستور را صادر کرد و از آن زمان به بعد حتی اگر بتمن کسی را به قتل می‌رساند، خشونت آن صحنه به‌شدت کاهش پیدا می‌کرد.
۶. بتمن پدر تکه‌ای از استارو است
بتمن را معمولا به خاطر راه دادن افراد جوان به خانواده‌اش می‌شناسیم، اما عجیب‌ترین فرزند او نه انسان است و نه حتی یک فرد از زمین، بلکه یک تکه از ستاره دریایی فضایی به نام جارو است. در جریان داستان No Justice، موجودی فضایی به نام استارو، موقتا به لیگ عدالت می‌پیوندد تا با تهدیدی عظیم به نام امگا تایتان‌ها مقابله کند. استارو در این نبرد جان خود را از دست می‌دهد، اما بتمن تکه‌ای زنده از بدن او را پیدا و از او نگه‌داری می‌کند، تکه‌ای که مدتی بعد نام جارو برایش انتخاب می‌شود.
جارو خیلی زود به بتمن وابسته می‌شود و او را درست مانند پدر خود می‌بیند. این موجود کوچک و عجیب حتی نسبت به دیگر اعضای لیگ عدالت نیز احساس وابستگی دارد و برای محافظت از آنها تلاش‌های زیادی کرده است. شاید رابطه بتمن و جارو یکی از عجیب‌ترین رابطه‌های پدر و پسری دنیای DC باشد، اما قطعا از صمیمی‌ترین آنها به شمار می‌رود.
۵. بروس وین یک برادر بزرگ‌تر دارد
اگر تا به امروز فکر می‌کردید که بروس تنها فرزند خانواده بین محسوب می‌شود، در اشتباه بودید. در سال ۱۹۷۴ و در شماره ۲۲۴ مجموعه کمیک‌های World’s Finest برای اولین بار مشخص شد که بروس برادر بزرگ‌تری به نام توماس وین جونیور دارد. در دوران کودکی، توماس بر اثر تصادف دچار آسیب مغزی شدیدی می‌شود و والدینش او را در تیمارستان ویلوورد بستری می‌کنند. مارتا و توماس قصد داشتند تا در زمانی مناسب موضوع را برای بروس توضیح دهند، اما در ماجرای معروف به قتل رسیدند.
سال‌ها بعد بروس حقیقت را به شکلی غیرمنتظره متوجه می‌شود که برادرش حالا به قاتلی مرموز به نام Boomerang Killer تبدیل شده است. شوالیه تاریکی مجبور می‌شود در برابر او بایستد تا او را متوقف کند و سپس با تسخیر بدن او توسط کاراکتر ددمن، موضوع پیچیده‌تر از گذشته می‌شود. در دنیاهای موازی نیز توماس سرنوشت متفاوتی ندارد. در برخی از آنها از او به عنوان شخصیت اول‌من یاد می‌شود و به گروه مخفی محفل جغدها می‌پیوندد.
۴. بت‌کیو ابتدا در کمیک‌ها وجود نداشت
این روزها تصور شوالیه تاریکی بدون بت‌کیو تقریبا کار غیرممکنی است، اما این پناهگاه افسانه‌ای ابتدا در کمیک‌ها وجود نداشت. درواقع ریشه بت‌کیو به اولین سریال سینمایی بتمن در سال ۱۹۴۳ برمی‌گردد. در اولین شماره‌های کمیک، تنها اشاره‌ای به تونلی مخفی از عمارت وین به یک انبار وجود داشت که بت‌موبیل در آن نگه‌داری می‌شد.
نویسندگان سریالی که در سال ۱۹۴۳ منتشر شد، تصمیم گرفتند تا این المان را گسترش دهند و برای نخستین بار بت‌کیو را به شکلی که امروزه آن را می‌شناسیم به تصویر کشیدند. یک سال بعد، در شماره ۸۳ از سری کمیک‌های Detective Comics بت‌کیو به صورت رسمی وارد دنیای کمیک‌بوک شد.
۳. بتمن دوبار دارک‌ساید را شکست داده است
دارک‌ساید را می‌توان یکی از بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین دشمنان دنیای DC به شمار آورد که حتی برای سوپرمن هم تهدید بزرگی محسوب می‌شود. اما بتمن به‌تنهایی موفق شده است تا دوبار این خدای تاریکی را شکست دهد. برای اولین بار در ششمین قسمت از مجموعه‌های کمیک‌های Final Crisis، بتمن با شلیک گلوله‌ای که توان از بین بردن خدایان را داشت دارک‌ساید را شکست داد، اما این پیروزی بهای سنگینی داشت. دارک‌ساید با شلیک پرتو مرگبار امگا سنکشن بتمن را به گذشته فرستاد تا زمینه‌ساز داستان Return of Bruce Wayne شود.
دومین مبارزه آنها در قسمت ۳۷ از Batman & Robin اتفاق افتاد، جایی که بتمن برای نجات پسرش یعنی دیمین وین، با دارک‌ساید روبه‌رو شد. او زره‌ای ویژه به نام هل‌بت پوشیده بود که با قدرتی ویژه هرچه قدر مبارزه ادامه پیدا می‌کرد، بروس وین قدرت بیشتری می‌گرفت. او با استفاده از همین قابلیت، دارک‌ساید را برای مدتی کوتاه متوقف کرد تا بتواند عقب‌نشینی پیروزمندانه‌ای داشته باشد.
۲. غذای مورد علاقه بتمن
شاید تصورش سخت باشد که شوالیه تاریکی انساسی عادی با سلیقه‌های شخصی باشد. اما بله، بتمن هم غذای مورد علاقه خودش را دارد. در قسمت ۷۰۱ از مجموعه کمیک‌های Batman، بروس وین پس از شبی طولانی و مبارزه‌های خسته‌کننده به عمارت وین بازمی‌گردد و آلفرد با لبخند به او اطلاع می‌دهد که سوپ مورد علاقه‌اش را آماده کرده است. شنیدن همین جمله باعث می‌شود تا چهره خسته بروس وین کمی آرامش پیدا کند.
این سوپ محبوب مالیگاتانی نام دارد، نوعی سوپ انگلیسی-هندی که در منطقه تامیل در جنوب هند آماده می‌شود. این غذا در دوران ویکتوریایی وارد انگلستان و پس از تغییرات، با ذائقه غربی سازگار شد. نسخه‌ای که آلفرد از مالیگاتانی برای بروس وین آماده کرده، ترکیبی از مرغ، بیکن، سیر، گوجه‌فرنگی و ادویه کاری مخصوص است، غذایی که حتی از روی کاغد نیز خوش‌عطر و وسوسه‌کننده به نظر می‌رسد.
۱. بتمن باب کین همان شوالیه تاریکی نیست که امروزه می‌شناسیم
اگر از بیشتر مردم این سوال را بپرسید که خالق بتمن چه فردی است، احتمالا با نام باب کین مواجه می‌شوید که البته اشتباه نیست، اما داستان کامل‌تری وجود دارد. طرح اولیه باب کین برای بتمن با لباس قرمز، نقاب دومینویی و بال‌های واقعی به جای شنل، شباهت چندانی به شوالیه تاریکی که امروزه می‌شناسیم نداشت و ظاهرش بیشتر شبیه به قهرمان کمیک‌های کودکانه بود.
اما زمانی که بیل فینگر وارد پروژه شد، همه‌چیز تغییر کرد. فینگر شخصیت بتمن را به طور کامل دوباره طراحی کرد تا شنل و نقاب معروف او شکل بگیرد و رنگ لباسش را طیف تیره‌تر تغییر داد تا با فضای جدی داستان هماهنگ باشد. با این حال نقش او در این پروژه تنها به ظاهر بتمن محدود نشد، از نام شهر گاتهام گرفته تا هویت واقعی بروس وین و طراحی به‌یادماندنی تجهیزات، همگی از ذهن خلاق بیل فینگر سرچشمه گرفته‌اند. اما تا سال ۲۰۱۵ میلادی طول کشید تا نام او نیز به عنوان یکی از خالقان اصلی بتمن شناخته شود.
منبع: ComicBook
