سریال Lazarus مینی‌سریالی از سرویس آنلاین آمازون پرایم ویدیو به شمار می‌رود که موفق به کسب نمرات بالایی نشده است.
سریال Lazarus یک مینی‌سریال ترسناک و هیجان‌انگیز است که برای سرویس آمازون پرایم ویدیو تولید شده و توسط هارلان کوبن و دنی بروکلهاست ساخته شده است. داستان Lazarus حول یک روانشناس قانونی با بازی سم کلافلین می‌چرخد که پس از بازگشت به خانه خانوادگی خود بعد از مرگ پدرش با بازی بیل نای، به تحقیق درباره پرونده‌های قتل قدیمی می‌پردازد. از بازیگران اصلی می‌توان به بیل نای در نقش دکتر لازاروس، آلکساندرا راچ در نقش جنا لازاروس و سم کلافلین در نقش لاز اشاره کرد. این سریال با ترکیب عناصر ترس و معمایی، داستانی پرتنش و جذاب برای طرفداران ژانر هیجان‌انگیز ارائه می‌دهد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۹ نقد برای سریال Lazarus منتشر شده که امتیاز ۴۲ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۵۳ از صد برای این سریال به ثبت رسیده که بر اساس ۱۳ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این سریال را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره سریال Lazarus
- راتن تومیتوز | ۱۹ نقد – امتیاز ۴۲ درصد
- متاکریتیک | ۱۳ نقد – امتیاز ۵۳ از صد
«۸۰/۱۰۰ Variety | منتقد: آرامیده تینوبو»
در کل، سریال Lazarus یک معمای جذاب با لایه‌های متعدد است که بیننده را تا آخرین صحنه در حالت حدس و گمان نگه می‌دارد.
«۷۰/۱۰۰ Collider | منتقد: جف اوینگ»
با این حال، تجربه تماشای Lazarus اگرچه جذاب است، اما یکدست و یکنواخت نیست. بازی‌های مرکزی به‌طور قابل انتظار قوی هستند و عناصر فراواقعی حس منحصربه‌فردی ایجاد می‌کنند که در چند صحنه کلیدی نمود دارد.
«۷۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: گرنت هرمانس»
با این حال، سریال بیشتر احساس می‌شود که تنها سطح پتانسیل خود را لمس کرده است.
«۵۷/۱۰۰ Paste Magazine | منتقد: تارا بنت»
دامنه بازی‌ها پراکنده و نامنظم است و این با اعمال خشونت تصادفی همراه می‌شود؛ ترکیب این دو به مخاطب القا می‌کند که سریال بیش از آنکه به روایت خوب اهمیت دهد، به ایجاد شوک توجه دارد.
«۵۰/۱۰۰ RogerEbert.com | منتقد: کایا شونیاتا»
محرک‌ها و مظنونین داستان از مکان‌هایی بیرون می‌آیند که به‌طرز مهندسی‌شده‌ای برای شگفت‌زده کردن بیننده طراحی شده‌اند و اغلب دیگر معنا ندارند، و لبه فراواقعی که سریال Lazarus را حتی نسبت به دیگر آثار کوبن متمایز می‌کرد، از دست می‌رود.
«۴۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: لوسی منگان»
ریتم سریال به‌شدت کند و تکراری است: شخصیت‌ها بارها و بارها چیزهایی را که به تازگی دیده‌ایم به همدیگر می‌گویند و به طور مداوم روی زمین‌های قدیمی قدم می‌زنند تا شش قسمت مقرر پر شود (حتی بازگشت به گذشته در بازگشت به گذشته داریم). به طور کلی، این محتوا بسیار کم‌عمق است.
«۲۵/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: مانوئل بتانکورت»
سریال Lazarus در نهایت یک درام روان‌شناختی تنبل است که از عنصر فراواقعی خود به‌عنوان تکیه‌گاه، از محیط درمانی به‌عنوان ابزار داستان و از هر نوع خشونت صرفاً به‌عنوان سوخت برای خودشناسی شخصیت مرکزی استفاده می‌کند؛ شخصیتی که ما هرگز به شکل معناداری با او آشنا نمی‌شویم.
