کلبرت و فوم ؛ نجات معیشت خود یا تهدید اقتصاد؟

به گفته خبرنگار اقتصادی آژانس خبری TASNIM ، به عنوان معیشت هزاران خانوار مرزی در استان های غربی و جنوبی این کشور با مشاغل مانند کلبرت و تسویه حساب گره خورده است ، اجرای ناکارآمد قانون تجارت مرزی باعث شده است که این مشاغل سنتی زمینه ای برای توزیع کالاهای غیر رسمی و آسیب باشد. کارشناسان معتقدند که بدون اصلاح این رویه ها ، نه تنها معیشت مرز بهبود نمی یابد ، بلکه اقتصاد این کشور از تعادل خارج خواهد شد.

بدون مقررات ، تجارت مرزی به یک فاجعه برای اقتصاد محلی و ملی تبدیل می شود

فعالیت های کولبری در بخش غربی کشور و بنادر جنوبی در بنادر جنوبی سالهاست که به عنوان تنها راه تأمین معیشت برخی از افراد مناطق مرزی شناخته شده است. با تصویب “قانون سازماندهی و نظارت بر تجارت مرزی” ، که شامل برخی از امتیازات و ملوانان بود ، انتظار می رفت این مشاغل قانونی و معیشت را به خود اختصاص دهند. اما شواهد میدانی و گزارش های رسمی نشان می دهد که ناقص و غیر اجرای قانون نه تنها منجر به بهبود معیشت مرزها شده است ، بلکه فضای رشد شبکه های توزیع غیر رسمی شبکه و اختلال در اقتصاد کشور را باز کرده است.

*مزایای حقوقی که به هدف نرسیده اند
یاسر فیزی ، رئیس کمیته عملیاتی ایران ، گفت: طبق قانون ، مرزبان مرزی ۵۰ ٪ معافیت از پرداخت عوارض و مالیات بر ارزش افزوده و فروش کالا را فقط در مناطق مرزی دارند.

اما در عمل ، بسیاری از این کالاها از مرز خارج هستند و در سراسر کشور سازماندهی شده اند. به گفته فییزی ، برخی از خطوط بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ تن کالا در ماه وارد می شوند که از طریق قانون تصویب می شود ، که توسط وسایل نقلیه “شلیک” به استان های دیگر منتقل می شود.

درگیری با تولید ملی و مختل کردن عدالت اقتصادی

یکی از اصلی ترین انتقادات مطرح شده ، تضاد عملکرد فعلی تجارت مرزی با حمایت از تولید داخلی است. حجم بالای کالاهای وارداتی ، که در واقع بدون پرداخت تعرفه های کامل گمرک وارد بازار می شوند ، تولید کنندگان داخلی را تضعیف کرده ، رقابت را کاهش می دهد و ایجاد فضای نابرابر در بازار.

علاوه بر این ، تمرکز این کالاها در بازارهای داخلی نیز عدالت اقتصادی را مختل کرده است. فییزی تأکید می کند: بسیاری از جوشوا ، ملوانان ، قمار کوچک و کلبرن ها فقط حداقل از این قانون علاقه زیادی به خود جلب کرده اند. با این حال ، مزیت اصلی شبکه های توزیع بزرگ و فروشندگان که در خارج از استان های مرزی فعالیت می کنند.

*تنظیمات ؛ محروم در قلب قانون

به گفته تاسنیم ، در مناطق مرزی استانها مانند سیستان و بلوچستان ، کردستان ، بوشور ، هورموزگان و آذربایجان غربی ، مشاغل مانند کلبرتس و هومنینگ تنها منبع درآمد هزاران خانوار هستند. این مشاغل ، گرچه سخت ، پرخطر و گاه غیررسمی است ، اما در صورت عدم وجود زیرساخت های اقتصادی جایگزین ، “آخرین راه نجات معیشت” است. از طرف دیگر ، بیکاری گسترده ، عدم وجود صنایع جایگزین ، ضعف خدمات و عدم فروش بازار قانونی در این استانها ، این سازمان را به تقاضای اساسی تبدیل کرده است.

بنابراین ، این گزارش ، کارشناسان در زمینه همکاری و توسعه مناطق مرزی معتقدند که سازماندهی این فعالیت ها باید نه با سرکوب بلکه با تجدید نظر در سیاست ها و ایجاد معیشت جایگزین انجام شود.

برخی از راه حل های پیشنهادی شامل ایجاد بازارهای مرزی رسمی و شفاف برای کنترل بهتر ورود و خروج کالا ، تخصیص واردات منصفانه و نظارت برای هر مرز واقعی ، ممنوعیت خروج از مرز و کولبری از مناطق مرزی برای جلوگیری از توزیع غیرقانونی و ایجاد فرصت های شغلی است. این بخشی از اقتصاد رسمی برای کلبرت و ملوانان است.

ادامه روند فعلی می تواند به یک تهدید جدی برای اقتصاد داخلی و تولید ملی تبدیل شود ، در حالی که اقتصاد مرزی می تواند فرصتی طلایی برای توسعه مناطق محروم و افزایش تجارت منطقه ای باشد. Coleran و Lane قاچاقچی نیستند ، بلکه کارگران محروم هستند که باید از یک دیدگاه توسعه یافته پشتیبانی شوند. سازماندهی فعالیت های کویل و کلبرت نه تنها به بهبود وضعیت معیشت مرزبانان کمک می کند بلکه از گسترش اقتصاد پنهان ، شبکه های غیررسمی و اختلالات بازار نیز جلوگیری می کند.

پایان پیام/