به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم ، آخرین باری که قیمت بنزین تغییر کرد آبان ماه ۱۳۹۷ بود. یعنی ۵ سال پیش! این در حالی است که هر ساله با تورم حداقل ۳۰ تا ۴۰ درصدی، همه کالاها در این سال ها نه یک بار بلکه بارها افزایش قیمت را تجربه کرده اند.
دولت این بار قیمت بنزین را به گونه ای تغییر داده است که نرخ های قبلی بدون تغییر باقی مانده و نرخ هایی مانند سهمیه ۱۵۰۰ تومانی بنزین یارانه ای و ۳۰۰۰ تومانی بنزین آزاد (نیمه یارانه ای) که از ۵ سال گذشته ثابت بوده است، بدون تغییر باقی مانده است. اما نرخ سومی برای استفاده از کارت پارک رایگان و درخواست سوخت گیری بیش از ۱۶۰ لیتر (مجموع سهمیه ۱۵۰۰ تومانی و ۳۰۰۰ تومانی کارت سوخت شخصی) در نظر گرفته شده است که در حال حاضر بر اساس فرمول ۱۰ درصد نرخ خرید بنزین از پالایشگاه ها ۵۰۰۰ تومان است.
این رویکرد دولت که به جای افزایش قیمت بنزین سهمیه‌ای، وارد ایجاد نرخ سوم و فرآیند عرضه شده است، می‌تواند بهتر مورد پذیرش جامعه قرار گیرد و بر اساس گزارش‌های رسمی وزارت نفت، بیش از ۸۰ درصد مردم ماهانه کمتر از ۱۶۰ لیتر بنزین مصرف می‌کنند و نیاز آنها با سهمیه‌های ۵۳۰، ۰ تا ۱، ۰ و ۵۰۰ تا ۱۰۰ تومان تامین می‌شود. نیازی به بنزین ۵۰۰۰ تومانی نیست.
با تعیین نرخ ۵۰۰۰ تومانی برای کارت جایگاه آزاد که یکی از دلایل انحراف سوخت از جایگاه های عرضه است، می توان امیدوار بود که از یک سو در کاهش حجم قاچاق موثر باشد و از سوی دیگر درآمد دولت تا حدودی جبران شود تا کسری مالی ناشی از یارانه بنزین جبران شود.
اما آنچه در مصوبه اخیر هیات وزیران مورد انتقاد قرار گرفته، موضوع عدم تخصیص سهمیه سوخت (۱۵۰۰ تومانی و ۳۰۰۰ تومانی) به خودروهای نو از نیمه آذرماه است. به عنوان مثال، اگر خانواده ای پس از سال ها امانت و پس انداز توانسته است خودرو بخرد، چرا نباید از سهمیه بنزینی که سایر مالکان خودرو از آن برخوردارند، بهره مند نشود؟ به نظر می رسد این بند مصوبه منطبق بر عدالت نیست و با توجه به آنچه در شورای اسلامی و کارگروه های مربوط به تعیین سرنوشت قیمت بنزین در حال پیگیری است، به نظر می رسد این بند باید اصلاح شود.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
