اگرچه دولت روسیه صریحاً ادعاها را تکذیب کرده و آنها را نامعتبر و مستند توصیف کرده است ، اما بررسی دقیق تر نشان می دهد که این موضوع فراتر از صحت یا باطل ادعاها است.
در حقیقت ، این ادعاها در خدمت تنش ساختاری بین اروپا و روسیه به جای در زمینه واقعیت های میدانی تعریف شده است. تنشی که فراتر از جنگ اوکراین بوده است به یک نبرد استراتژیک چند لایه تبدیل شده است. این نت تحلیلی در تلاش است تا اهداف این اتهامات را روشن کند و دوباره آن را با رسانه های آمریکایی و جنبش های گفتمان ، به ویژه خود دونالد ترامپ ، دوباره پیوند دهد.
شارژ به عنوان ابزاری برای سیاست فشار: از گزارش تا پروژه امنیتی
در هفته های اخیر ، اتحادیه اروپا در مواجهه با “پروازهای هواپیماهای بدون سرنشین ناشناس” که به مسکو نسبت داده شده است ، به سمت نهادینه شدن تهدیدها قدم گذاشته است. پیشنهاد ساخت “دیوار پهپاد” توسط کشورهای مرزی اروپای شرقی مانند فنلاند ، استونی ، لیتوانی و لهستان مشخص است که هدف صرفاً یک خطر نیست بلکه طراحی یک مکانیسم امنیتی طولانی مدت برای فشار استراتژیک علیه روسیه است.
نکته اصلی این است که چنین پروژه هایی نیاز به “تهدید مشروعیت” دارند. و شارژ تجاوز به عنوان بهترین ابزار برای این مشروعیت است. در حقیقت ، ادعای روسیه در مورد نقض فضای هوایی اروپا برای افزایش بودجه نظامی اروپا لازم است. ایجاد سیستم های فاجعه و تجهیزات ضد UAV ؛ تقویت همکاری اطلاعات با ناتو و در نهایت محدود کردن توانایی مانور روسیه در مرزهای غربی. این روند به خوبی نشان می دهد که اتهامات اخیر یک حادثه زودگذر نیست ، بلکه بخشی از طراحی مرحله ای برای تأمین فضای روسیه در درک عمومی اروپا است.
تشدید ادعاها در زمینه رسانه و گفتمان ترامپ
مهمتر از همه ، نقش اخیر دونالد ترامپ در فضا علیه روسیه است. رئیس جمهور پیشین آمریکا در بیانیه ای واضح اظهار داشت که “روسیه تهدیدی برای نظم جهانی شماره یک” است و اروپا باید آماده مقابله با آن باشد.
این لفاظی ها به نقطه مهمی رسیدند که اروپا در مورد ادامه حمایت از اوکراین با شک و تردید روبرو شد و برخی از پایتخت های اروپایی نشانه هایی از خستگی دیپلماتیک را نشان دادند. در این شرایط ، ترامپ بارها و بارها با تکرار خط تهدید روسیه ، زمین بازی را به قطبش تبدیل کرد و ادعاهای هواپیماهای بدون سرنشین عملاً بیمارستان برای گفتمان بود.
ترامپ با اظهارات سخت خود ، اروپایی ها را مجبور به “تهدید روسیه” کرد ، و این همان چیزی است که نمی توان در تجزیه و تحلیل اتهامات هواپیماهای بدون سرنشین نادیده گرفت. اروپا ، حتی اگر او در برخی مناطق از سیاست های بایدن دور باشد ، در گفتمان ترامپ بازی می کند.
اهداف تاکتیکی اروپا برای تشدید اتهامات علیه روسیه
در یک بررسی دقیق تر ، اهداف خاص اروپا از این نوع اتهام باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. چند محور اساسی در این زمینه قابل شناسایی است.
۱ مشروعیت برای تقویت ساختار دفاعی داخلی. کشورهای اروپایی برای توجیه بودجه های نظامی بالا در پس از جنگ اوکراین با فشار داخلی روبرو هستند. اتهامات پهپاد ، به عنوان یک تهدید فوری ، دست دولت ها را به تصویب برنامه های دفاعی باز می کند.
۲. کنترل افکار عمومی و بسیج جامعه ؛ تصویربرداری از روسیه به عنوان یک بازیگر خطرناک بستر خوبی را برای مهندسی افکار عمومی و مشروعیت بخشیدن به اقدامات سختگیرانه تر فراهم می کند. از جمله محدودیت رسانه های روسی ، عزل دیپلمات ها و ایجاد زمینه روانی برای ادامه تحریم ها.
۳. اجبار روسی به تله واکنش و تنش ؛ در شرایطی که مسکو بارها اظهار داشته است که به تحریکات نظامی پاسخ نخواهد داد ، اروپا در حال تکرار ادعاهایی است که روسیه به نشانه حمله واکنشی نشان می دهد. اگر این تاکتیک موفق شود ، اروپا مجوز بیشتری برای اقدامات سختگیرانه خواهد داشت.
۴. افزایش هماهنگی عملیاتی با ناتو ؛ اتهامات پهپاد بهانه ای برای تشدید آموزش های مشترک نظامی ، استقرار سیستم های موشکی در اروپای شرقی و ادامه حضور ایالات متحده در پایگاه های کلیدی ناتو است. این نه تنها به روسیه فشار می آورد ، بلکه استراتژی “وابستگی امنیتی اروپا به آمریکا” را تقویت می کند.
به طور کلی ، آنچه امروز در رسانه های اروپایی و فضای امنیتی در قالب اتهامات هواپیماهای بدون سرنشین علیه روسیه اتفاق می افتد ، صرفاً یک روایت فنی یا امنیتی نیست. در عوض ، یک معمای هوشمندانه سناریوی حفاظت از استرس ، مهندسی افکار عمومی ، توجیهی برای نهادینه کردن ساختارهای دفاعی جدید و تثبیت وابستگی اروپا به گفتمان آمریکایی ، به ویژه ترامپ در سیاست خارجی است.
اگرچه اثبات یا رد این اتهامات به اسناد فنی مستقل و شفاف نیاز دارد ، اما هدف اصلی بدون توجه به صحت آنها روشن است. ادامه محاصره استراتژیک روسیه ، تشدید رویارویی در مناطق غیر رسمی (جنگ روانی ، فشار سیاسی ، تحریم اقتصادی) و شکل دادن یک بحران مهم در مرز شرقی اروپا.
در این میان ، رسانه های غربی و مستقل باید به طور جدی وظیفه خود را برای مقابله با این جنگ بازی کنند. تجزیه و تحلیل عمیق ، خواندن مجدد اهداف در پشت صحنه ، ایجاد افکار عمومی متعادل و ترویج گفتمان مقاومت ، ابزاری مهم برای مقابله با موج عملیات روانشناختی غربی است.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
