تغییر الگوی بازار کار

تغییر الگوی بازار کار

بازار کار ایران در آستانه تغییر بزرگ است. تغییری که می تواند آینده اشتغال را تغییر دهد. اگر در گذشته ، شوک های اقتصادی به شرکتهای کوچکتر و متوسط ​​تری رسیده اند ، امروزه این علائم حاکی از آن است که حتی شرکت های بزرگ صنعتی نیز در معرض خطر بسته شدن یا کاهش تولید هستند.

ارتش Alborz: بازار کار ایران در آستانه تغییر اساسی است. تغییری که می تواند الگوی اشتغال و بیکاری را برای سالهای آینده به طور کامل تغییر دهد. اگر در گذشته ، شوک های اقتصادی عمدتاً از شرکت های کوچک و متوسط ​​و بیکاری در مقیاس محدود می شدند ، اما پراکنده بودند. امروزه علائمی وجود دارد که حتی شرکت های بزرگ صنعتی نیز در معرض خطر بسته شدن یا کاهش جدی تولید هستند. این تحول به این معنی است که الگوی بیکاری از “محدود” به “گسترده” تبدیل می شود. تغییری که می توان “تغییر الگوی بیکاری” نامید.

سه عامل اصلی این وضعیت را ایجاد کرده است. اول ، تحریم های طولانی مدت وجود دارد که دسترسی بنگاه ها را به بازارهای جهانی و مواد اولیه محدود می کند. در عوض ، این هزینه های تولید را از کانال نرخ ارز افزایش داده و پیش بینی فعالیت اقتصادی را از بین برده است. دوم اجتناب ناپذیری انرژی در کشور است. صنعتی که سالها بر اساس انرژی ارزان است ، اکنون با بحران برق و گاز روبرو است و این ظرفیت بسیاری از صنایع بزرگ را تهدید می کند. عامل سوم تورم مزمن دو رقمی است که باعث کاهش قدرت خرید خانوار شده ، هزینه عرضه ورودی های تولید را افزایش داده و رکود عمیق تری به بازار کار تحمیل کرده است.

اهمیت این شرایط هنگامی واضح تر می شود که بدانیم بیکاری در بنگاه های بزرگ عواقب بسیار سنگین تری نسبت به بیکاری در بنگاه های کوچک دارد. اگر یک شرکت کوچک بسته باشد ، چندین ده یا چند صد نفر شغل خود را از دست می دهند. با این حال ، اگر یک شرکت مادری یا بزرگ متوقف شود ، هزاران کارگر بیکار خواهند بود و زنجیره ای از مشکلات اقتصادی و اجتماعی خواهند داشت. رکود گسترده تر می شود ، مصرف کاهش می یابد و بی ثباتی اجتماعی می تواند تشدید شود.

از طرف دیگر ، عواقب نیروی کار به همین جا ختم نمی شود. بیکاری گسترده در صنایع بزرگ می تواند به بخش مهمی از نیروی کار ماهر ایران منجر شود ، یا به ناچار مشغول مشاغل باشد که متناسب با آموزش و مهارت های آن نباشد. در هر دو مورد ، این کشور با یک نیروی کار روبرو است. یعنی خروج سرمایه انسانی یا تشدید شکاف بین آموزش و مشاغل. چنین شرایطی چشم انداز نوآوری و بهره وری طولانی مدت را تاریک می کند و نرخ رشد اقتصادی را کاهش می دهد.

برای بررسی این موضوع ، اکوران مصاحبه ای با دکتر سعید ملک ساداتی ، استاد اقتصاد در دانشگاه فردووی مشهاد انجام داده است. دکتر ملک ساداتی ، که در این مصاحبه تحقیق در مورد بیکاری ، بیمه نامه بیکاری و ناسازگاری در بازار کار کرده است ، در این مصاحبه به سؤالات مربوط به ریشه ها و پیامدهای تغییر پارادایم بیکاری در ایران و صحبت در مورد سیاست های مورد نیاز برای جلوگیری از بیکاری ساختاری پاسخ می دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خبرهای امروز:

پیشنهادات سردبیر: