به گفته خبرگزاری TASNIM QOM ، دیدگاه امام خمینی را می توان تجسم علوم انسانی اسلامی در سیاست و جامعه دانست. او مقدمه علوم انسانی اسلامی را آسیب شناسی تمدن و فرهنگ غربی می داند و در این زمینه به برخی اشاره دارد.
تحویل در زمینه علم و کاهش ابعاد موضوعات مورد مطالعه در علوم به جنبه های مادی و دنیوی جنبه های ماوراء طبیعی که منجر به فتح طبیعت می شود بدون اینکه به عقل ، مکاشفه ، استعمار ، جنگ و تخریب محیط زیست بپردازند.
دومین مقدمه برای تحول علوم انسانی ، آسیب شناسی جامعه اسلامی است و این دلالت بر این است که جوامع مسلمان حرکت نکرده اند زیرا اسلام حرکت نکرده است و نتیجه این است که پادشاهان ناسازگار بر کشورهای اسلامی حاکم بودند و استعمارگران خارجی بر مسلمانان مسلط شده اند.
به نظر وی ، در اسلام شناسی موجود نیز تحویل وجود دارد به این معنا که بسیاری از محققان اسلامی دانشمندان اسلامی را به علایق و دانش تخصصی خود کاهش می دهند. عارفان تمام آموزه های اسلام را به معنوی و آخرت تفسیر می کردند و از عزت اجتماعی و دنیوی باقی مانده بودند ، فقه و شریعت را به وضوح متهم می کردند ، و از طرف دیگر برخی از فقها دین را به شیوه و رفتار فقه و قانون محدود می کردند ، و این علل بسیاری از دین اسلامی و افسردگی است. کمبود شکوفایی به جنبه های مختلفی از دین تبدیل شده است که برای خوشبختی و راهنمایی انسان و انسانیت و آخرت مهم است.
امام خمینی ریشه های تحویل موجود در اسلام شناسی موجود را در چهار مورد مشاهده کنید:
۱. زاویه و علاقه به یک رشته خاص و غفلت از سایر رشته ها.
۲. رویکرد بیننده در روش و محدود کردن ابزار شناخت به یک ابزار خاص.
۳. عدم درک کامل و جامع از اسلام ؛
۴. عدم درک مناسب انسان.
در این میان ، به نظر می رسد که عدم درک صحیح از انسان می تواند خسارت های دیگر را توضیح دهد ، و به همین دلیل است که امام خمینی هستی شناسی انسان را پایه و اساس تحول علوم انسانی و علوم اسلامی می داند ، به طوری که اگر انسان را یک انسان جامع بدانیم ، فقط نمی توانیم یک انسان داشته باشیم.
آنها انسان را سه اکستازی و جهان می دانند:
۱. آخرت و جهان غیب و وضعیت روحانیت و عقل.
۲
۳
و انسان شناسی جامع نیاز به توجه به همه این ابعاد دارد.
در این میان ، امام خمینی طبیعت را مهمترین عنصر شناخت انسان و سایر مفاهیم اساسی در انسان شناسی و علوم انسانی مانند آزادی ، عشق ، عدالت ، استقلال ، قدرت ، سیاست و حتی دین و معنویت می داند.
امام خمینی موضوع علم همه پیامبران را “انسان” و فلسفه نبوت به عنوان راهنمایی و آموزش انسان در همه فردی ، اجتماعی ، دنیوی و آخرت می داند. بنابراین ، آنها بین آموزه های اسلام و علوم انسانی مانند روانشناسی ، جامعه شناسی ، سیاست و اقتصاد ، قانون و غیره رابطه مستقیمی دارند.
طبق تفکر امام ، همه موجودات به هم پیوسته اند و رابطه طولانی مدت دارند و در مسیر توحید حرکت می کنند و بنابراین ، علم و اندیشه در اندیشه اسلامی یک مجموعه به هم پیوسته و سازگار است. به عبارت دیگر ، همانطور که در زمینه هستی شناسی تعداد زیادی وجود دارد ، در زمینه وحدت نیز کثرت در زمینه وحدت وجود دارد. در این دیدگاه ، بین علوم اسلامی و علوم انسانی و علوم طبیعی وحدت وجود دارد و همه این علوم باید مهار شوند و به توحید منتقل شوند.
با چنین نگرشی ، ما دیگر علوم اسلامی و غیر اسلامی نداریم و همه علوم ، اگر جهت گیری آنها صحیح باشد ، می تواند در مسیر توحیدی و اسلام باشد. به نظر آنها ، این اختراعات زیست محیطی که خداوند به اروپایی ها داده بود ، اگر توسط پرچم دین الهی اداره می شدند ، توسط دنیای متحد روشنایی و متوسط ادغام می شدند و در سراسر جهان می توانست سعادت ابدی را فراهم کند. اما پیامدهای این اختراع ، تحت سلطه جهل ، جهل ، شر و خودخواهی ، همه در برابر خوشبختی نوع انسان و خلاف آرمانشهر استفاده می شود ، و آنچه باید جهان را روشن کند ، آن را به تاریکی و بدبختی سوق می دهد.
به نظر وی ، “اگر انسان خردمند در موجودی منطقی منطقی باشد ، او برای او حجاب است ؛ اما اگر شخصی علوم طبیعی را به طور مستقل بلکه به همان شیوه درک کند ، گفته می شود.
امام علوم انسانی را به سه دسته تقسیم می کند: امام به سه دسته تقسیم می شود: یکی در یک طبقه بندی علوم انسانی:
۱
۲
۳. علمی که به خودی خود هیچ آسیبی ندارد ، بلکه جهت گیری جهان است که این علوم را مضر می کند.
آنها علوم مفید را طبقه بندی می کنند:
۱) “آیه دادگاه” ، که علوم فکری است ، ترفندها و آموزه های الهی که علوم مربوط به اولین بوم شناسی هستند.
۲
۳ ، Sunnah “، که علم شکل گیری شکل سومین تجمع است و مهمترین آنها عبارتند از: علم فقه و استقرار آن ، و علم معاشرت و تاکتیک سیاست خانه و مدنی ، که دانشمندان ظاهر و فقها و محققان هستند.
او علوم انسانی و علوم اجتماعی را علمی از جهان می داند که به آداب و رسوم سیاست های خانه و مدنی می پردازد.
علوم طبیعی و صنایع ، از نظر امام خمینی ، نه مضر و نه برای خوشبختی واقعی انسان مضر هستند ، اما جهت گیری جهان می تواند آنها را مفید یا مضر کند. به عنوان مثال ، علم پزشکی و نجوم ، اگر محقق نظر خود را در مورد آیت و نشانه داشته باشد ، و علم تاریخ ، اگر از آنها به عنوان یک تدریس یاد شود ، در “آیه دادگاه” قرار خواهد گرفت تا علم توسط دانش یا علم بدست آید. اما اگر تحصیلات آنها برای خود یا موارد دیگری باشد که هیچ تاثیری در خوشبختی انسان ندارند و انسان ها را از آخرت دلسرد می کنند ، این علوم پایدار خواهد بود.
از دیدگاه امام ، داشتن یک جهان بینی اسلامی مبتنی بر تولیدات علمی اسلامی است ، اما ناکافی و اخلاق و آموزش یکی از وسایل تفکر و رفتارهای مذهبی است. حتی علم توحید و فقه ، اگر با اهداف آموزشی و اخلاقی اسلام هماهنگ نباشد ، نه تنها می تواند یک مشکل برای انسان و جامعه باشد ، بلکه این یک حجاب حجاب های شیطانی نیز خواهد بود.
بر این اساس ، آنها می گویند ، “این فکر ساده است که ما فکر می کنیم فقط علم و تخصص است. علم توحید و فقه نیست. این یک علم علم است و” سعادت را برای انسان به ارمغان می آورد ، و اگر در تمام مدارس ما به معنای آن باشد ، قبل از همه جوانان ما که امید این کشور هستند ، آنها اصلاح نمی شوند.
توصیه امام این است که گسترش علوم انسانی و اجتماعی اسلامی (مانند جامعه پذیری ، سیاست مدنی ، جامعه شناسی ، اقتصاد ، قانون ، مدیریت ، آموزش و غیره ، که مربوط به زندگی سوم انسان و تنظیم امور انسانی در جهان برای حرکت در مسیر خوشبختی است) باید براساس Ijtihad و جواهر باشد. از نظر امام خمینی ، “فقه نظریه واقعی و کامل مدیریت انسانی از گهواره تا قبر است.” نه یک فقه صرفاً فردی. طبیعی است که از دیدگاه امام خمینی ، فقه موجود برای اداره جامعه کافی نیست و باید توسعه نادر و کیفی باشد. این می تواند درک کند که می تواند فلسفه پیامبران (خوشبختی جامع و جامع انسان و جامعه و شکل گیری اقساط و عدالت) را تحقق بخشد.
یکی از منابع غیرقانونی در تولید علم و نظریه پردازی در زمینه فرهنگ اسلامی تقویت روح عزت نفس و اعتماد به نفس ، عزت نفس است که به دلیل عدم آشنایی با هویت و میراث آن و از طرف دیگر توسط تبلیغات استعمارگران از دست رفته است. جوامع اسلامی ابتدا باید خود را بسازند و باور داشته باشند که آنها انسانی هستند و قدرت تفکر دارند و می توانند علم و صنعت را تولید کنند.
نویسنده: Hojatoleslam و مسلمان Seyeyed Mehdi Mousavi ، محقق و نویسنده
پایان پیام/
منبع:تسنیم
