رکود کارخانه قند Varamin پس از یک قرن اشتغال

رکود کارخانه قند Varamin پس از یک قرن اشتغال

کارخانه قند Varamin ، یکی از کارخانه های ایران و برجسته ترین کارخانه های قند در ایران و خاورمیانه ، هویت اقتصادی و اشتغال بسیاری از مردم در شهر ورامین را طی یک قرن از فعالیت تشکیل داده است.

این کارخانه در سال ۱۳۱۳ با طراحی نیکولای مارکوف ، معمار روسی و مجهز به مهندسان چکوسلوواکی تأسیس شد و تولید شکر در سال ۱۳۱۸ آغاز شد. در دهه ۱۹۷۰ و ۲۰۰۱ ، این کارخانه به اوج خود رسید که بیش از ۶۰۰ نفر نقش مهمی در اقتصاد این شهر داشتند.

این واحد صنعتی نه تنها تأمین کننده قند خانگی بلکه یکی از مراکز صنعتی استان تهران بود. با این حال ، در دو دهه گذشته ، مشکلات زیست محیطی ، منابع آب و فرسودگی تجهیزات باعث کاهش تولید شده است و بخش تولید کارخانه از سال ۲۰۱۴ کاملاً بسته شده است. در حال حاضر ، تنها فعالیت کارخانه در زمینه بسته بندی محصولات ادامه دارد و مقامات در تلاشند تا آن را به عصر طلایی بازگردانند.

علی کیانیان ، مدیر کارخانه قند Varamin ، به Tasnim گفت: “کارخانه قند Varamin نزدیک به یک قرن به عنوان هویت اقتصادی و منبع اشتغال این شهر کار کرده است ، اما تولید طی دو دهه گذشته کاهش یافته است و بخش تولید حدود شش سال بسته شده است.

وی ادامه داد: برای بازگرداندن پالایشگاه و بازگشت به تولید ، تنها راه انتقال آن به منطقه سالاری ، بازگرداندن آن است. در این زمینه ، محیط باید همکاری کند و شرکت آبرسانی شهر را تأمین کند. در غیر این صورت ، تولید امکان پذیر نیست.

در پایان ، کیهانی گفت: علاوه بر مسائل زیست محیطی ، مشکلات ساختاری ، اختلافات حقوقی با شهرداری و نیاز به اصلاحات در ساختمان کارخانه قدیمی نیز باید برطرف شود تا بتوانیم دوباره کارخانه را فعال کنیم. این کارخانه در حال حاضر فقط بسته بندی محصولات است.

حسین عباسی حسین عباس ، فرماندار وارامین ، در مصاحبه با خبرنگار Tasnim ، افزود: “کارخانه قند Varamin نزدیک به یک قرن نقش مهمی در اشتغال و اقتصاد منطقه داشته است و بسته شدن آن باعث آسیب جدی به خانواده ها شده است.”

وی در ادامه اظهار داشت: جلسه ای با مقامات کارخانه برای بررسی استراتژی های ایجاد مجدد برگزار شد. با تشکیل گروه های کاری تخصصی ، ما از مشکلات زیست محیطی ، آبرسانی و مسائل حقوقی پیروی می کنیم.

عباسی ادامه داد: “یکی از اصلی ترین چالش ها ، ساختمان قدیمی کارخانه تحت نظارت میراث فرهنگی است و نیاز به اصلاح ساختاری دارد.” هماهنگی با شهرداری و حل اختلاف نیز برای گسترش مجوزها ضروری است.

وی افزود: با احیای کارخانه ، اشتغال مستقیم ایجاد می شود و اقتصاد شهر تقویت می شود. ” هدف ما بازگرداندن کارخانه به عصر طلایی و افزایش تولید است.

حسین عباسی در پایان تأکید کرد: مقامات شهری و مدیران کارخانه در تلاشند تا با هم همکاری کنند تا راه حل های عملی برای بازگشت تولید پیدا کنند و این واحد صنعتی تاریخی دوباره فعال خواهد شد.

پایان پیام/

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *