به گفته خبرگزاری TASNIM ، این تحلیلی است که سایت خبری والالا امروز از شرایط اسرائیل و آمادگی تل آویو برای حمله به غزه خبر داد.
به گفته نویسنده تجزیه و تحلیل ، اگر کسی بتواند به توافق جامع برسد و در عین حال این جاه طلبی غیرواقعی را نادیده بگیرد که حماس با خلع سلاح خود موافق است ، گزینه مناسب تحقق خواهد یافت و حدود ۸۰ ٪ از شهروندان کشور از این رویکرد حمایت می کنند.
اسرائیل امروز ، و نه برای اولین بار ، در یک راه دو راه ایستاده است. از کجا تصمیم بگیرید بین دو گزینه دشوار:
۱. پذیرش چارچوب توافق نامه جزئی که حماس قبلاً با آن موافقت کرده است.
۲. رد این توافق نامه و سپس شروع عملیات گسترده نظامی در غزه ، طبق برنامه ریزی.
قبل از پرداختن به این معضل عینی ، ارزش دارد از خود بپرسیم: چگونه اسرائیل پس از ۲۲ ماه نتوانست اهداف جنگ خود را انجام دهد؟ در طول تاریخ ، در هر بررسی از شرایطی که اهداف برآورده نشده است ، باید بین دو توضیح پذیرفته شود:
اول ، اهداف جنگ از ابتدا بسیار جاه طلب و غیرقابل دستیابی بود.
دوم ، اهداف واقع بینانه و در دسترس بودند ، اما مسیر انتخاب شده اشتباه بود.
در این تجزیه و تحلیل ، والا پس از پرداختن به نمونه های تاریخ مانند جنگ ویتنام و انتفاضه دوم ، اهداف جنگ در غزه را مورد بررسی قرار داد و تأکید کرد که چهار هدف برای جنگ غزه تعیین شده است:
به توانایی نظامی حماس آسیب جدی وارد کنید
سرنگونی دولت آن
ایجاد یک تهدید غیر نظامی علیه اسرائیل توسط غزه
بازگشت اسیران (به ویژه اسیران زندگی)
اسرائیل در گل اول تا حد زیادی موفق بود و به برخی از موفقیت ها در گل چهارم رسید. اما ما معتقدیم که اگر مسیری کاملاً متفاوت به مسیر فعلی انتخاب شود ، می توان همه اهداف را بدست آورد. مسیری که فقط به فشار نظامی متکی نیست. امروز بدیهی است که همه اهداف در آینده نزدیک امکان پذیر نیست.
مشکل این است که نخست وزیر بنیامین نتانیاهو نگاه متفاوتی به این موضوع دارد و البته او از دیدگاه اشتباه پیروی می کند.
او معتقد است که بر اساس همه گروگان های آزاد شده ، حماس خلع سلاح شد و رهبران وی از غزه تبعید شدند. به همین دلیل ، اسرائیل از توافق نامه ای که همه گروگان ها را برمی گرداند ، خودداری می کند ، زیرا چنین توافق نامه ای را ملزم می کند تا در قدرت باقی بماند.
به طرز عجیبی ، مواضع اسرائیل و حماس معکوس شد: تا دو هفته پیش ، اسرائیل فقط خواستار توافق جزئی شد (“برنامه ویتکف”) که طبق تفسیر اسرائیل ، پس از ۶۰ روز اجازه از سرگیری جنگ را می داد ، در حالی که حماس اصرار داشت که توافق نامه ای جامع از جمله پایان جنگ و عزیمت کامل ارتش از گزا باشد.
برعکس اکنون: حماس با برنامه Vitcov موافق است و اسرائیل توافق نامه ای جامع در نظر می گیرد.
اکنون توپ در میدان اسرائیل است یا بهتر است که بگوییم نتانیاهو. او فقط دو گزینه دارد:
پذیرش متن که حماس پذیرفته شده است (با اصلاحات جزئی)
یا هرگونه توافق در این مرحله و تجدید شغل غزه.
خطرات و هزینه های این اقدام نظامی برای همه مشخص است. تنها نکته مبهم فواید احتمالی اشغال غزه است. اما نخست وزیر اشتباه کرده است و می گوید “حماس تحت فشار شدید است”.
اینگونه نیست! با افزایش قتل ، نابودی و رنج در نوار غزه ، اسرائیل به نفع حماس عمل کرده است ، جنگ ثابت کرده است که اشغال یک منطقه پرجمعیت از دشمنان لزوماً مانع حماس نمی شود ، اما شاید نتایج پیش زمینه ای داشته باشد.
با توجه به وضعیت وخیم که اسرائیل به دلیل اشتباه ۲۲ ماه گذشته متحمل شده است ، بهتر است اشغال غزه را رها کنید. اگر یک توافق جامع برای خلع سلاح حماس غیرممکن باشد ، انتخاب صحیحی است که حدود ۸۰ ٪ از اسرائیلی ها نیز از آن پشتیبانی می کنند.
اگر این توافق نامه امکان پذیر نباشد ، باید تنها با یک شرط به توافق نامه جزئی بپردازید: تعهد حماس به ارائه خدمات غذایی و پزشکی مورد نیاز برای ۱۲ گروگان که در مرحله اول آزاد نمی شوند.
پایان پیام/
منبع:تسنیم