به گفته گروه بین المللی TASNIM ، همانطور که در بخش اول ذکر شد ، حراست ترکیه دیروز بیست و چهار سال خود را جشن گرفت ، که به وضوح بخش قابل توجهی از وضعیت اجتماعی خود را از دست داد.
اکنون ، علاوه بر Türkiye در یک بحران گسترده و عمیق اقتصادی ، دولت و حزب حاکم عملاً کارآیی خود را از دست داده اند و از هر نظر مورد سؤال قرار گرفته اند.
امسال ، حزب اردوغان از ابزارهای جدیدی برای جذب چهره های مهم و مؤثر استفاده کرد ، و خانم اوزلام Churchi Oglu به عنوان شهردار آیدین با هشت شهردار دیگر دیدار کرد و از حزب جمهوری خواه مردم خارج شد و به دستیاران اردوغان پیوست.
تحلیلگران ترکیه گفته اند که شهرداران متهم به آلوده شدن به فساد شده اند و حزب حاکم قول داده است که آنها را تحت چتر خود تحت پیگرد قانونی قرار دهد و این اقدام به عنوان یکی از مهمترین نشانه های فساد و نابودی در محیط سیاسی ترکیه مورد انتقاد قرار گرفته است.
در قسمت آخر گزارش ، ما در مورد آنچه که اساساً در سیاست سیاسی و رویکرد حزب عدالت و توسعه تغییر کرده بود و آنچه برای سه شعار اصلی حزب اتفاق افتاد ، بحث خواهیم کرد.
وداع با سه شعار عالی
حزب عدالت و توسعه در سال ۲۰۰۱ ، به عنوان گروهی از دانشجویان مدرن اواخر ارباکان ، توسط حزب فضیلت تقسیم شد و وجود خود را اعلام کرد.
افرادی مانند عبدالله گول ، کامال ایوان آکتان ، رجب طیب اردوغان ، بلون آرنچ ، بن علی ییلدرم ، حیاتی یازیجی ، عبدالطیف شانر و عبدالقکر آکسوی در این گروه چهره های برجسته ای بودند و بعداً به تکنولورهای توانمند مانند Al -bababajan و Mahmams اضافه کردند.
در سالی که این حزب تأسیس شد ، ترکیه اخیراً بر بحران بزرگ اقتصادی بلون آژیت غلبه کرده است ، و حزب جدید اعلام کرده است که این اسلام گرا و دموکراتیک محافظه کار است و اولین اولویت سیاسی و اقتصادی را در همراهی با غرب می بیند.
این حزب سه شعار مهم را مطرح کرده است که مورد استقبال مردم قرار می گیرد: مبارزه با فساد ، مبارزه با فقر ، مبارزه با ممنوعیت های استبداد.
این شعارها مورد استقبال مردم قرار گرفت و حزب عدالت و توسعه توانست یک کاسه قدرت را بدست آورد. پیش از آن ، دولت ائتلاف توسط سه انسولین بلون ، مسعود ییلماز و دولت بغالی تشکیل می شد ، بنابراین شعبه اجرایی بسیار شکننده و ناتوان بود.
بسیاری از تحلیلگران ترکیه بر این باورند که حزب عدالت و توسعه تا پایان سال ۲۰۱۳ با سه شعار روبرو شده است. مقامات سیاسی و مدیران ارشد نه تنها از فساد مالی و ثروت خودداری کردند ، بلکه به شایستگی و کفایت افراد نیز اهمیت می دادند و از دادن اقوام خودداری کردند.
آنها همچنین در مبارزه با فقر و تلاش برای عدالت و برابری و در سالهای اول تشکیل دولت مشتق شده از حزب عدالت و حزب ، فقیر ، کارگران و روستائیان محکم بودند.
علاوه بر این ، در زمینه آزادی های فردی ، اجتماعی و اقلیت ، حزب عدالت و توسعه نیز بسیاری از ممنوعیت های استبداد و مزخرف را رها کرد و ترکیه یک محیط رو به رشد سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی پیدا کرد. اما از سال ۲۰۱۳ ، هر سه شعار تضعیف شده است.
در مرحله اول ، ثروت مقامات دولت و حزب آغاز شد و چهار وزیر به اتهام دریافت رشوه بزرگ استعفا دادند و علاوه بر این ، خویشاوندی و پست و موقعیت برای کودکان و اعضای خانواده های حزب به یک عمل آشکار تبدیل شد.
در مرحله بعدی ، دولت و حزب حاکم همچنین جو آزادی های مبتنی بر شهروندی و آزادی بیان و مطبوعات را محدود کردند و صدها نفر از فعالان سیاسی ، نویسندگان و شهروندان عادی به اتهامات به زندان فرستاده شدند.
از جبهه فقیر تا بزرگان
یکی از مهمترین انتقادات مربوط به تغییرات منفی در عمل سیاسی و اجتماعی حزب عدالت و توسعه این است که حزب به تدریج راه خود را از فقیر و طبقه متوسط جدا کرد و به حزب Daqnia ، پیمانکاران بزرگ ، بازرگانان ، واردکنندگان و منابع قدرتمند تبدیل شد.
حتی رهبران حزب خود می دانند که در ۲۴ سال گذشته ، دو تصویر کاملاً مجزا نشان داده اند: “در ۲۴ سالگی ، آکاپارتی در مورد انتخابات آینده در سراسر حزب ، از جمله اردوغان مشهود است.” در دوره اول ، از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۳ ، همه چیز عاقل ، دلسوز و در راه خدمت به مردم و کشور بود. اما پس از آن ، آکپارتی قدم در مسیری متفاوت گذاشت و اکنون شهروندان ما نه به عدالت حزب اعتماد دارند و نه از نظر اقتصادی و توسعه. اما اعتراف کنیم که حداقل ۲ درصد از شهروندان که به عنوان ثروتمندان ثروتمند در کشور ، ۸۰ ٪ از کل سپرده ها را کنترل می کنند ، واقعاً از عملکرد حزب حاکم راضی هستند. ”
البابجان ، رهبر حزب جهش و دموکراسی ، سابقاً به عنوان وزیر امور خارجه ، وزیر اقتصاد و بنیانگذار حزب حاکم در کنار اردوغان ، معتقد است که سیاست های فعلی آن در بخش کوچکی از جامعه است و افرادی مانند کارمندان ، کارگران ، بازنشستگان و دانشجویان هستند.
انتقاد از سیستم ریاست جمهوری اردوغان
یکی از مهمترین انتقادات حزب عدالت و توسعه و رهبر آن و رهبر آن ، قدم گذاشتن در مسیر استبداد و توتالیتاریسم است.
Taha Ak Yul ، یک تحلیلگر ترک ، معتقد است که تغییر سیستم سیاسی -اجرایی ترکیه از یک پارلمان به ریاست جمهوری ، اصل جدایی اختیارات را نابود کرد و به اردوغان چنین قدرت مرزی داد که او عملاً استقلال قضایی و استقلال مؤسسات مهم مانند بانک مرکزی را به ارمغان آورد.
در یک گزارش ویژه ، روزنامه آنکارا مهمترین طرح حزب عدالت و توسعه را در سال ۲۰۰۱ در مورد تمرکز قدرت منتشر کرد و نوشت: “بر اساس محتوای اساسنامه ، اولین اصل سازمانی به عنوان حزب احترام به دموکراسی است ، و از پایین ترین تا رهبر ، آنها فقط باید زمان محدودی داشته باشند. حزب حزب و حزب توسعه بر اساس حاکمیت قانون و استقلال قوه قضاییه یک ضمانت مشترک همزیستی جمعی است. “
در این گزارش آمده است: “اکنون حزب عدالت و توسعه تمام سخنان زیبا را قرار داده است ، و اردوغان همیشه در ۲۴ سال گذشته در مرکز قدرت بوده است و احترام به استقلال قوه قضاییه را فراموش کرده و به راحتی از وسایل قانون برای از بین بردن رقبای خود استفاده می کند.”
اکنون ، در چنین شرایطی که حزب انتقاد گسترده ای داشته باشد ، خواه اردوغان هنوز در انتخابات آینده نامزد شود یا به شخص دیگری اختصاص یابد.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
