Druzian ، شاخه ای از اسماعیلی ، با آموزه های مخفی و ساختاری بسته شده است. ریشه این فرقه به قرن پنجم برمی گردد. از بین جمعیت تقریباً ۱.۵ میلیون نفر امروز ، حدود ۶۰۰۰ نفر در سوریه زندگی می کنند ، ۶۰۰۰ در لبنان و ۶۰۰۰ نفر در جولان.
Druzian ، تمایز از اسماعیلی ، با آموزه های مخفی و ساختاری مبتنی بر اعتقاد به الوهیت “Akhakami Bahar al -‘Allah ، ششم خلیفه فاطیمی ساخته شده است.
از جمعیت امروز تقریباً ۱.۵ میلیون نفر ، حدود ۷۰۰۰۰۰ نفر در سوریه و عمدتاً در سوئد و حومه دمشق زندگی می کنند. همچنین در لبنان ۳۵۰،۰۰۰ Druze و ۱۴۵،۰۰۰ در ارتفاعات جولان وجود دارد.
در Druzi ، “دلیل شیخ” بالاترین اقتدار معنوی است. در هر منطقه یا کشوری که Druzi حضور پررنگی دارد ، یک یا چند شیخ عقل معمولاً وظیفه رهبری معنوی جامعه را دارند. شیخ های عقل نقش مهمی در حفظ هویت مذهبی ، اجتماعی و فرهنگی این فرقه دارند.
پیوند بخش هایی از بدن Druzian در سالهای اولیه تأسیس رژیم اشغال صهیونیستی آغاز شد. حضور جوانان Druze در ساختار ارتش اسرائیل به همراه جوانان یهودی نقش مهمی در برنامه های طولانی مدت تل آویو برای ادغام ساختار سیاسی و اجتماعی رژیم صهیونیستی داشت ، با مشارکت دروازه در نبرد در سال ۱۹۴۸ منجر به تشکیل یک گردان دروزی در ساختار ارتش اسرائیلی شد.
علاوه بر این ، از سال ۱۹۵۶ ، مردان Druzi موظفند با تأیید رهبر معنوی خود در ارتش اسرائیل خدمت کنند ، که راه را برای ادغام آنها در مؤسسات نظامی و امنیتی صهیونیستی هموار کرد.
پس از این تحول مهم بود که سیاست جدایی هویت اسرائیل پیگیری شد. بر این اساس ، مدارس مستقل ، رسانه های ویژه و ساختار آموزشی برای Druzians ایجاد شده است. حتی کلمه “عرب” از اسناد هویت آنها برداشته شد و هویت دروز اسرائیل جایگزین شد. هدف از این اقدام مخرب قطع روابط فرهنگی و سیاسی فلسطینی اشغالی با جامعه عرب فلسطین بود.
در سال ۱۹۶۷ ، در طول جنگ شش روزه ، ارتش صهیونیستی موفق به اشغال ارتفاعات جولان سوریه شد و در سال ۱۹۸۱ الحاق خود را به سرزمین های اشغالی اعلام کرد.
با وجود کنترل صهیونیستی بر منطقه ، بسیاری از ارتفاعات جولان از پذیرش شهروندی اسرائیل خودداری کردند و بر حفظ هویت سوریه آنها تأکید کردند ، در حالی که در مناطق دیگر روند استخدام در ساختار سیاسی و نظامی اسرائیل شدت می یابد.
علی رغم تعهد نسل های قدیمی ارتفاعات جولان به هویت سوریه و مشارکت گسترده در راهپیمایی های روزهای ملی سوریه ، اسرائیل به دنبال جذب نسل جدیدی از Druzian با توسعه زیرساخت ها ، ارائه خدمات و آموزش زبان عبری در ارتفاعات Golan است.
نتیجه این سیاست فرهنگی صهیونیستی ظهور نسل جدید در بین ساکنان دروزی گلان بود که نه به طور کامل به فرهنگ اسرائیل جذب نشده اند و نه با هویت سنتی سوریه. آنها خود را “Golani” می نامند ، که اغلب به چندین زبان تسلط دارند و در عین حال خواستار استقلال فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی جولان هستند.
نقشه های شیطانی تل آویو برای ارتفاعات استراتژیک و استراتژیک جولان ، که امروزه با تصویب برنامه توسعه در نفتیل بنت ، در مارس ۲۰۲۲ ، با هدف ساخت ۳۳۰۰ واحد مسکونی برای شهرک های صهیونیستی در منطقه ، یک چهارم از آب آشامیدنی سرزمین های اشغالی را تأمین می کند.
این طرح آشکارا تقویت شد تا جمعیت یهودیان را افزایش دهد و سعی کند هویت دروزی را توسط جریان های راست اسرائیل به حاشیه رازی کند.
این پروژه در طول جنگ داخلی ۱۲ ساله در کشور مهم بود.
سرانجام ، سقوط رژیم بشار آل -ساد در ۸ دسامبر ۲۰۲۴ و در همان زمان ، رهبر سابق تحریر الشیا در دمشق ، زنگ هشدار مقامات کابینه نتانیاهو در مورد احتمال تشکیل تهدید امنیتی جدید علیه رژیم.
کابینه نتانیاهو ظاهراً با هدف تکمیل کمربند امنیتی در مرزهای شمالی سرزمین های اشغالی ، حمایت از Duzi است و علاوه بر حمایت از رهبران جدایی طلب Druzi مانند “Hekmat Al -Hhajj” علاوه بر عادی سازی روابط با Tel Aviv ، Golani باید به طور دائمی از این استراتژی استفاده کند.
منبع:تسنیم
