به گفته گروه بین المللی Tasnim ، Dahrzian ، شاخه ای از اسماعیلی ، با آموزه های مخفی و ساختاری مبتنی بر اعتقاد به الوهیت “آل -هکام البهر الفاتیما ، خلیفه ششم شیطانی ، بسته شده است. ریشه این فرقه اسرارآمیز و اسرارآمیز به قرن پنجم میلادی برمی گردد.
بشر
از جمعیت امروز تقریباً ۱.۵ میلیون نفر ، حدود ۷۰۰۰۰۰ نفر در سوریه و عمدتاً در سوئد و حومه دمشق زندگی می کنند. همچنین در لبنان ۳۵۰،۰۰۰ Druze و ۱۴۵،۰۰۰ در ارتفاعات جولان وجود دارد.
در Druzi ، “دلیل شیخ” بالاترین اقتدار معنوی است. در هر منطقه یا کشوری که Druzi حضور پررنگی دارد ، یک یا چند شیخ عقل معمولاً وظیفه رهبری معنوی جامعه را دارند. شیخ های عقل نقش مهمی در حفظ هویت مذهبی ، اجتماعی و فرهنگی این فرقه دارند.
پیوند بخش هایی از بدن Druzian در سالهای اولیه تأسیس رژیم اشغال صهیونیستی آغاز شد. حضور جوانان Druze در ساختار ارتش اسرائیل به همراه جوانان یهودی نقش مهمی در برنامه های طولانی مدت تل آویو برای ادغام ساختار سیاسی و اجتماعی رژیم صهیونیستی داشت ، با مشارکت دروازه در نبرد در سال ۱۹۴۸ منجر به تشکیل یک گردان دروزی در ساختار ارتش اسرائیلی شد.
علاوه بر این ، از سال ۱۹۵۶ ، مردان Druze موظفند با تأیید رهبر معنوی خود در ارتش اسرائیل خدمت کنند ، که راه را برای ادغام آنها در مؤسسات نظامی و امنیتی صهیونیستی هموار کرد.
پس از این تحول مهم بود که سیاست جدایی هویت اسرائیل پیگیری شد. بر این اساس ، مدارس مستقل ، رسانه های ویژه و ساختار آموزشی برای Druzians ایجاد شده است. حتی کلمه “عرب” از اسناد هویت آنها برداشته شد و هویت دروز اسرائیل جایگزین شد. هدف از این اقدام مخرب قطع روابط فرهنگی و سیاسی فلسطینی اشغالی با جامعه عرب فلسطین بود.
در سال ۱۹۶۷ ، در طول جنگ شش روزه ، ارتش صهیونیستی موفق به اشغال ارتفاعات جولان سوریه شد و در سال ۱۹۸۱ الحاق خود را به سرزمین های اشغالی اعلام کرد.
با وجود کنترل صهیونیستی بر منطقه ، بسیاری از ارتفاعات جولان از پذیرش شهروندی اسرائیل خودداری کردند و بر حفظ هویت سوریه آنها تأکید کردند ، در حالی که در مناطق دیگر ، روند استخدام در ساختار سیاسی و نظامی اسرائیل شدت گرفته بود.
علی رغم تعهد نسل های قدیمی ارتفاعات جولان به هویت سوریه و مشارکت گسترده در راهپیمایی های روزهای ملی سوریه ، اسرائیل به دنبال جذب نسل جدیدی از دروزی ها با توسعه زیرساخت ها ، ارائه خدمات و آموزش زبان عبری در مدارس جو است.
نتیجه این سیاست فرهنگی صهیونیستی ظهور نسل جدید در بین ساکنان دروزی گلان بود که نه به طور کامل به فرهنگ اسرائیل جذب نشده و نه به شدت با هویت سنتی سوریه در ارتباط بودند. آنها خود را “Golani” می نامند ، که اغلب به چندین زبان تسلط دارند و در عین حال خواستار استقلال فرهنگی ، سیاسی و اجتماعی جولان هستند.
نقشه های شیطانی تل آویو برای ارتفاعات استراتژیک و استراتژیک جولان ، که امروزه یک سوم آب آشامیدنی سرزمین های اشغالی را تأمین می کند ، در مارس ۲۰۲۲ با هدف ساخت ۳۳۰۰ واحد مسکونی برای شهرک های صهیونیستی در منطقه توسط برنامه توسعه منطقه تصویب شد.
این طرح آشکارا تقویت شد تا جمعیت یهودیان را افزایش دهد و سعی کند هویت دروزی را توسط جریان های راست اسرائیل به حاشیه رازی کند. این پروژه در واقع برای حاکمیت مرکزی کشور در طول جنگ داخلی ۱۲ ساله مهم بود.
سرانجام ، سقوط رژیم بشار آل -ساد در ۸ دسامبر ۲۰۲۴ و در همان زمان ، رهبر سابق تحریر الشیا در دمشق ، زنگ هشدار مقامات کابینه نتانیاهو در مورد احتمال تشکیل تهدید امنیتی جدید علیه رژیم.
کابینه نتانیاهو ظاهراً ادعا می کند که پشتیبانی Duzi است ، علاوه بر حمایت از رهبران جدایی طلبانه مبتنی بر داروزی مانند هکمات الحجی ، با ادعای جنبش تکفیری و افراطی تحت هدایت ژولانی ، اما در واقع با هدف تکمیل کمربند امنیتی در زمینه های اشغال شده در زمینه های شغلی ، در زمینه های اشغال شده از مناطق اشغال شده از آثار شمالی از آثار شمالی که در آن ایجاد شده است ، از آن حمایت می کند ، و در واقع حمایت از کمربند امنیتی را در زمینه های شمالی اشغال می کند. داروسی. علاوه بر عادی سازی روابط با تل آویو ، باید برای همیشه از سرزمین های استراتژیک و ارزشمند جولان غافل شود.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
