در انتقاد از بحث “Quakbian-Kazarian”/ چرا صدای آمریکا در این مسیر اشتباه قرار می گیرد؟

در نقد مناظره «کواکبیان-خضریان»/ چرا صداوسیما وارد این مسیر غلط می‌شود؟

به گفته خبرگزاری TASNIM ، اگرچه عنوان برنامه بحث و گفتگو نیست ، اما با یک محیط مختصر و اشراف در شرایط سیاسی کشور و گفتگو و احادیث در بین برخی جناح های سیاسی ، رسانه ای در سطح رسانه های ملی باید درک کند که اگر در این زمینه ، افراد امکان پذیر باشند که به همان بحث بپردازند.

در این بحث ، علی خزاریان ، نماینده مردم تهران ، در ابتدا به انتقادات کوکبیان در پارلمان پاسخ داد و در تلاش برای دفاع از مطالبی که گروهی از نمایندگان تهران به طور علنی در اعتراض به مصاحبه اخیر رئیس جمهور با یکی از اعضای آمریکا منتشر کرده بودند ، و Mustafa Kwakbian and Mustafa Kwakbian.

در حالی که کشور به انسجام و مهمترین عامل در عدم موفقیت رژیم صهیونیستی در اهداف خود در جنگ تحمیل شده نیاز دارد ، همبستگی و یکپارچگی ملی در حمایت از مقاومت ایران نیز بوده است ، واضح است که حفظ این انسجام مهمترین مأموریت همه مقامات و نخبگان جامعه است و این نیاز به سیاست های مناسب در این زمینه دارد.

صدا و پخش به عنوان رسانه های ملی و گسترده ترین رسانه های کشور در این فضا مهم است ، اما علی رغم تلاش های قابل ستایش بدن و اکثر مدیران سمعی و بصری ، به ویژه در طول جنگ تحمیل شده ، برخی از وقایع موجود در فضای پس از جنگ نشان می دهد که این خبر به خوبی درک نشده است. متفکر تر است

اینکه معاون بی نظیر و بصری در روزهای ابتدایی جنگ ، در لفاظی اشتباه بین نگرش های ملی و مذهبی ، آنتن را جلب می کند و بخشی از بدن رسانه ای کشور نیز جو جنگ را به عنوان یک فضای انتخاباتی و به جای انسجام در اختلافات در مسائل کشور درک می کند. حتی اگر لازم است برخی از مباحث بحث برانگیز را مطرح کنید ، چگونه باید به آن فکر کرد و شرایط ویژه امروز را در نظر گرفت ، که این مورد در مورد موضوعات مورد بحث در برنامه پنجشنبه شب و برخی از برنامه های مشابه دیگر نیست. اصل بحث در این شرایط در واقع به معنای ضریب تضادها است ، که در شرایطی که در این زمان به همبستگی حداکثر نیاز داریم ، شنیدن درگیری در فضای رسانه ای کاربردی نیست و محل درگیری های تخصصی موضوع بحث و در اتاق های تصمیم گیری است. همین موضوع در مورد موضوع مکاتبات رسانه ای با رئیس جمهور نیز صدق می کند.

کسانی که نگران این موضوع هستند می توانستند بتوانند نظر خود را به رئیس جمهور منتقل کنند ، به دور از این راه. حتی اگر بسیاری از هواداران دیگر سیستم نیز از بخش هایی از مصاحبه انتقاد می کنند ، آنها راه نوشتن نامه ها و طبقه بندی را در نظر نمی گیرند.

نگاهی به نامه های نمایندگان تهران که علی رغم انتقاد از این کلمات ، نامه را امضا نکرده اند ، نشانه این درک بهتر از وضعیت است. این متن به معنای تسهیل ایده “تحول” گروه های خاص و بعضی از افراد گاهی مشکوک نیست ، بلکه این است که این معما پازل انسجام را تکمیل نمی کند.

تجربه برنامه پنجشنبه و چندین بحث مشابه دیگر که در چند هفته گذشته برگزار شده است ، ثابت کرد که این مسئله را ساده می کند و تریبون را بدون هیچ گونه پروتکل ایجاد می کند.

ایده “تریبون فعال” اگر در جای دیگر و در موضوعات دیگر کار کند ، در اینجا کار می کند. جلوگیری از این صدمات مستلزم تزریق افکار و ایده ها به صوتی است که به یادآوری های سیاسی و امنیتی برای تصمیم گیرندگان می پردازد. این زمانی فراهم می شود که IRIB به جای حرکت بر اساس روش فکری یک گروه سیاسی کوچک ، به موضوع جمهوری اسلامی ایران برسد ، زیرا اگر این جنبش بر روی احساسات سیاسی و غریزی باشد ، به طور طبیعی وارد درگیری های غیر ضروری خواهد شد که در آن هیچ خیر عمومی برای کشور وجود ندارد.

پایان پیام/

منبع:تسنیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خبرهای امروز:

پیشنهادات سردبیر: