ECUARAN: با ادامه سقوط بورس اوراق بهادار تهران ، حمایت دولت از این بازار یکی از موضوعات داغ در بین شرکت کنندگان در بازار سرمایه است. اما سؤال این است که آیا این پشتیبانی می تواند مؤثر باشد؟
دیروز ، وزیر امور اقتصادی و امور مالی از ارائه حمایت از بازار سرمایه از نظر بودجه و خط اعتباری بانک مرکزی خبر داد. پس از آن ، بانک مرکزی اعلام کرد که ۶ تریلیون دلار برای ثبات بازار سرمایه اختصاص می یابد.
بانک مرکزی در تاریخ ۱۱ ژوئیه اعلام کرد که موسسه و بورس اوراق بهادار تصمیمات مهمی را در زمینه حمایت از بازار سرمایه طی دو هفته گذشته در سطح متخصص و مدیریت و همچنین جلسات مشترک توسط رئیس بانک مرکزی و رئیس بورس بورس گرفته اند.
معاون مدیر سیاست های پولی بانک مرکزی در مورد چگونگی حمایت از سیستم بانکی از بازار سرمایه گفت: “بخشی از این پشتیبانی در قالب پشتیبانی مستقیم از بازار سرمایه و در قالب بازارهای بانکها و شرکتهای تابعه شبکه بانکی ، به ویژه بانکهای قانون اساسی انجام می شود.”
Shirijian افزود: بخشی از این پشتیبانی نیز به طور غیرمستقیم در بازار سرمایه در قالب یک بسته پشتیبانی انجام می شود. این بسته به صورت تأمین اعتبار صندوق ، صندوق توسعه ملی و تأمین اعتبار بورس اوراق بهادار ، بازار سرمایه و خرید اوراق بهادار فرعی بازار سرمایه انجام می شود. این نقش مهمی در بازاریابی بازار و بازار خواهد داشت.
وی همچنین به استفاده از ابزارهای سیاست پولی و اعتباری بانک مرکزی به عنوان بخشی از اقدامات برای حمایت از بازار سرمایه اشاره کرد و گفت که حجم عمق بازار بین بانکی در پایان سال گذشته به حدود ۶ به حدود ۶ افزایش یافته است ، که نشان دهنده افزایش عمق بازار بین بانکی است که می تواند نقش مؤثر در کنترل نرخ بهره داشته باشد.
در حالی که این می تواند خبر خوبی برای بازار سهام باشد ، اما مخالفان سرسخت خود را دارد. اما دلیل این مخالفت چیست؟ عواقب اقتصاد چیست؟
ردپای خونین جنگ ۶ روزه در بورس اوراق بهادار
با شروع تنش های نظامی بین ایران و اسرائیل ، بازار بورس اوراق بهادار تهران بسته شد. بازگشایی این بازار از ابتدای این هفته به طور مداوم سقوط کرده است. چه چیزی حمایت مستقیم دولت را بین شرکت کنندگان در بازار سرمایه ایجاد کرد. وزارت اقتصاد و بانک مرکزی به طور رسمی آمادگی خود را برای حمایت از بورس اوراق بهادار تهران اعلام کرده اند. اما در مورد تأثیرات طولانی مدت این تصمیم بر اقتصاد چیست؟ قبل از عواقب این اقدام ، ما به تجربیات کشورهای مختلف در بحران های مالی و اقتصادی خواهیم پرداخت.
پس از بحران مالی سال و همه گیر کرونا ، فدرال رزرو ایالات متحده با استفاده از کاهش کمی در این دو دوره ، چندین تریلیون دلار برای خرید اوراق بهادار و دارایی های اعتباری اختصاص داد. هدف اصلی این عملیات نقدینگی کاهش نرخ بهره طولانی مدت و پشتیبانی غیرمستقیم از بازار سرمایه بود.
بانک ژاپن علاوه بر خرید اوراق بهادار دولتی علاوه بر خرید اوراق بهادار دولتی ، به طور مداوم ETF های سهام را نیز خریداری کرده است. ارزش کل این دارایی ها تا ماه فوریه به حدود ۱ تریلیون دلار رسیده است. بانک مرکزی اروپا همچنین حدود ۱.۵ تریلیون دلار برای برنامه PEPP برای مدیریت برنامه PAPP اختصاص داد.
در تابستان ، بازار سهام چین در بحران بود و ارزش بازار حدود ۲ درصد کاهش یافت. به همین دلیل ، دولت و بانک های وابسته حدود ۳.۵ درصد از کل ارزش بورس داخلی را مستقیماً برای متوقف کردن سقوط بیشتر خریداری کردند. عملکرد روسیه نیز به دنبال بحران مالی چین است. در این دوره ، دولت و بانک مرکزی در خرید اوراق بهادار و سهام آسیب دیده ۵ میلیارد دلار قرار دادند و برای بسته های نجات ۵ میلیارد دلار اختصاص دادند (بیمه مجدد بانک ها ، تزریق نقدینگی به صنایع کلیدی).
نتیجه دخالت مستقیم دولت چین و روسیه در کوتاه مدت منجر به ثبات نسبی در بازار سرمایه شد ، اما در طولانی مدت نظم و انضباط بازار کاهش یافته و رفتار سوداگرانه افزایش یافته و اصلاحات ساختاری تضعیف شده است.
آیا دولت از بازار حمایت می کند یا از آن پشتیبانی نمی کند؟
به گفته وزیر اقتصاد ، از بازار سرمایه برای بودجه و خط اعتباری بانک مرکزی پشتیبانی می شود. به گفته برخی از کارشناسان ، این سیاست ها می تواند عواقب جدی برای اقتصاد تورمی و تحریم های کشور داشته باشد. از آنجا که تخصیص بودجه مازاد به بازار سهام می تواند کسری بودجه دولت را تقویت کند. همچنین ، تخصیص خط اعتباری بانک مرکزی به این موسسه می تواند مستقیماً بر پایه پولی و تورم بیشتر در کشور تأثیر بگذارد. مگر اینکه وزارت اقتصاد مکانیسم ویژه ای را برای آن تعیین کرده باشد که هنوز مشخص نشده است.
به همین دلیل ، توصیه کارشناسان این است که چنین عملیاتی می تواند پاسخگوی بازاری باشد که در آن دولت قبلاً مداخله کرده است و فقط ثبات کوتاه مدت را در بازار سرمایه فراهم می کند. در حقیقت ، سیاست نامناسب دولت در گذشته اکنون خود را نشان داده است. به عنوان مثال ، سیاست سقف نوسان با محدود کردن دامنه معاملات منجر به تشکیل صف فروش طولانی مدت برای روزهای پی در پی خواهد شد ، در حالی که اگر این سیاست نبود ، هیجان بازار هر لحظه تخلیه می شد و از طرف دیگر می تواند به سرعت شوک شدید خود را جبران کند. این تحلیلگران معتقدند که مداخلات نامناسب دولت در گذشته اکنون ناگزیر از مداخلات جدید در زمان حال بوده است. بنابراین ، مشکلات زیرساختی اقتصاد کشور باید ابتدا برطرف شود و باید سطح عدم اطمینان در اقتصاد کاهش یابد. در غیر این صورت ، مداخله و هزینه دولت در بورس ممکن است در کوتاه مدت باشد ، اما در دراز مدت کم خواهد بود.
