اکوواران: جنگ ، یک حادثه تلخ که زندگی شهروندان ، نظامی و غیرنظامی را کاهش می دهد. محمد رضا فرزانگان در مقاله ای خاطرنشان می کند که جنگ تحمیل شده عراق علیه ایران پنج سال از زندگی ایران را کاهش داده است. با توجه به رابطه بین امید به زندگی جامعه و رشد اقتصادی با تأثیر بر سرمایه گذاری در خانواده در آموزش و سلامت ، این امر از اهمیت اقتصادی زیادی برخوردار خواهد بود.
Ecuaran – Gaston Butwell می گوید: “جنگ پدیده ای است که خالق تاریخ است.” تاریخ با توصیف مبارزات مسلح آغاز شده است ، و جنگ ها متمایزترین اصول در تاریخ هستند ، ضمن اینکه مراحل مهم وقایع را متمایز می کنند. “به عبارت ساده ، زندگی مردم و مردم هر کشور قبل و بعد از جنگ تقسیم می شود. بر این اساس ، اکوآران به مقاله مهمی در مورد چگونگی انقلاب اسلامی و جنگ ۸ ساله بر زندگی ایرانیان اشاره کرده است.
محمد رضا فرزانگان ، محقق اقتصادی در دانشگاه ماربورگ آلمان ، در مورد چگونگی تغییر انسان های ایران به دلیل شیوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس ، بحث کرد. به طور خلاصه ، نتایج این مطالعه نشان می دهد که این وقایع ۵ سال امید به زندگی ایرانیان را کاهش داده است. دلیل اصلی این امر کاهش امید به زندگی مردان به دلیل جنگ تحمیل شده است.
توسعه اقتصادی و پیامدهای انسانی در نتیجه جنگ
بهبود شاخص های بهداشتی و افزایش امید به زندگی باعث افزایش انگیزه های سرمایه گذاری در آموزش و آموزش می شود و از این طریق باعث افزایش بهره وری نیروی کار و رشد اقتصادی طولانی مدت می شود. تحقیقات نشان می دهد که افزایش سال امید به زندگی می تواند رشد اقتصادی را تا ۴ ٪ افزایش دهد. از طرف دیگر ، امید به زندگی بالاتر ، نرخ پس انداز ، نرخ باروری ، ارتقاء سرمایه گذاری و تخصیص بهتر منابع عمومی در آموزش را به ارمغان می آورد.
یافته های ادبیات همچنین حاکی از آن است که درگیری های مسلحانه معمولاً شکاف بین امید زندگی زن و مرد را کاهش می دهد زیرا اثرات منفی جنگ بر زنان بیشتر است. با این حال ، نتایج مقاله Farzanegan در مورد ایران با این مدل متفاوت است. از طرف دیگر ، ناامنی اجتماعی ، فروپاشی سیستم مراقبت های بهداشتی و کاهش دسترسی به آموزش زنان از جمله عواملی است که ممکن است منجر به افزایش باروری و تغییر در مرگ و میر شود.
به طور کلی ، امید به زندگی فراتر از یک شاخص سلامت یک معیار مهم برای اندازه گیری هزینه های انسانی درگیری های سیاسی و نظامی است. زیرا این امر به طور مستقیم بر مسیر توسعه انسانی و اقتصادی جوامع تأثیر می گذارد.
روش جنگ با زندگی ایران
به منظور ارزیابی تأثیر تحولات سیاسی و جنگ بر متغیرهای اقتصادی ، باید محیطی را فراهم کنیم که این متغیرها از چه جهتی پیروی کنند. یکی از نوآورانه ترین و دقیق ترین ابزارهای اقتصاد سنجی برای ارزیابی اثرات سیاستهای علی یا شوکهای تجربی روش کنترل آزمایشی[۱] (مصنوعی) مورد استفاده در مقاله. به این ترتیب ، یک ایران فرضی مبتنی بر داده های مجموعه ای از کشورها است که وضعیت آنها در انقلاب قبل از اسلامی و جنگ ۸ ساله بسیار شبیه به ایران بود ، اما بعد از جنگ می خواهیم تأثیر آن را اندازه گیری کنیم ، مسیر ایران واقعی متفاوت شده است.
از آن برای ایجاد این ایران با همان ویژگی های اقتصادی و جمعیتی ایران استفاده شده است. در تحقیقات Farzanegan ، این مدل مجموعه ای از کشورها را در داده ها ، عربستان سعودی ، نیجریه ، مالت و مصر انتخاب کرده است. به عبارت دیگر ، اگر ما یک کشور فرضی ایجاد کنیم که عربستان سعودی ۶۱.۵ ٪ ، نیجریه ۲۵.۲ ٪ و مالت و مصر ۶.۸ ٪ از آن کشور فرضی ، می توانیم کشوری داشته باشیم که قبل از انقلاب شبیه به ایران باشد (در حال مطالعه رویداد) و اکنون انتظار داریم که سن مشابه بعد از انقلاب و در طول جنگ باشد. سرانجام ، اگر مسیر واقعی ایران به طور قابل توجهی با ایران انجام شود ، می توان آن را به پیامدهای جنگ نسبت داد.
نتایج به ما چه می گویند؟
این یافته ها نشان می دهد که شیوع انقلاب اسلامی و جنگ هشت ساله تحمیل شده ، میانگین امید به زندگی در ایران را به طور متوسط حدود ۵ سال کاهش داده است. این کاهش چشمگیر بیشتر از تحریم های سازمان ملل یا تحریم های ایالات متحده برای سایر کشورها بوده است.
بیشترین کاهش در امید به زندگی گروه های اجتماعی برای مردان است که به دلیل مشارکت بیشتر مردان در جنگ انتظار می رود. امید به زندگی مردان در دوره مطالعه حدود ۵ سال کمتر از بدون انقلاب و جنگ تخمین زده می شود. در مقابل ، هیچ تغییر قابل توجهی در امید به زندگی زنان رخ نداده است و حتی در برخی از شاخص ها بهتر از نسخه مصنوعی ایران عمل کرده اند. این تفاوت عمدتاً مربوط به مشارکت گسترده تر مردان در رویدادهای مورد نظر است ، در حالی که زنان عمدتاً نقش پشتیبانی و پشتیبانی را ایفا می کردند.
همچنین ، در این دوره ، میزان باروری در ایران افزایش یافته است ، ناشی از سیاست های دولت برای ترویج خانواده های پرجمعیت ، از بین بردن برنامه های برنامه ریزی خانواده و عوامل روانشناختی ناشی از جنگ است. با این حال ، میزان مرگ و میر نوزادان و کودکان زیر پنج سال عملکرد نسبتاً خوبی در مقایسه با ایران مصنوعی داشت. این احتمالاً نتیجه گسترش خدمات اساسی بهداشتی و تمرکز دولت بر آموزش عمومی و بهداشت بوده است که مربوط به خانه های بهداشتی و جهاد ساختمانی در بخش روستایی است.
