آژانس خبری Tasnim گروه فرهنگی – مریم مورتازاوی: در تاریخ اسلام ، دفاع مشروع به معنای پاسخ به حملات و تهدیدات دشمنان است. مسلمانان در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه های معصوم (ع) همیشه از خود و اصول دین خود در برابر حملات و پرخاشگری دشمنان دفاع کرده اند. این دفاع ها نه تنها از نظر مذهبی مجاز بودند ، بلکه یک وظیفه مذهبی نیز بودند.
جنگ بد ؛ دفاع در برابر حمله قریش
جنگ بدر به عنوان اولین جنگ بزرگ مسلمانان با قریش در تاریخ اسلام شناخته می شود. مسلمانان به دلیل تهدیدهای مکرر و حملات قریش مجبور به دفاع از خود شدند. در این جنگ ، مسلمانان نسبت به دشمنان خود پیروزی بزرگی کسب کردند.
این جنگ که در سال دوم AH برگزار شد ، یکی از مهمترین و سرنوشت ساز در تاریخ اسلام است. این جنگ نه تنها به عنوان نقطه عطفی در تاریخ مسلمانان شناخته می شود ، بلکه منعکس کننده اصول دفاع و مقاومت مشروع در برابر ظلم و تجاوز است.
پس از مهاجرت پیامبر (صلح بر او) و مسلمانان از مکه به مدینه ، قریش ، به عنوان دشمن اصلی مسلمانان ، به دنبال انتقام از آنها بودند. مسلمانان در مدینه به دنبال ایجاد یک جامعه اسلامی و مستقل بودند ، اما قریش تصمیم گرفت به دلیل تهدیدی که این جامعه به خاطر منافع اقتصادی و اجتماعی آنها در نظر گرفته شد ، حمله کند. در حقیقت ، قریش تصمیم گرفت با یک کاروان تجاری به سرپرستی ابو صوفیان به مدینه حمله کند. این کاروان برای قریش به عنوان منبع مالی بسیار مهم بود و مسلمانان به دلیل حملات مکرر و تهدیدهای قریش از خود و جامعه خود دفاع کردند.
مسلمانان با حدود ۳۱۳ نفر با تجهیزات محدود به BADR نقل مکان کردند. در مقابل ، قریش با حدود ۱۰۰۰ نفر و سلاح های بهتر به میدان نبرد آمد. این نابرابری در تعداد و تجهیزات شجاعت و ایمان مسلمانان را نشان داد که علی رغم شرایط سخت ، از خود و اصول دین خود دفاع می کردند.
جنگ بد با پیروزی مسلمانان به پایان رسید. این پیروزی نه تنها به تقویت روحیه مسلمانان کمک کرد ، بلکه به عنوان نشانه قدرت و مشروعیت دین اسلامی در برابر ظلم و پرخاشگری قریش نیز شناخته شد. این جنگ همچنین به مسلمانان این پیام را داد که با ایمان و وحدت ، آنها می توانند بر مشکلات و چالش ها غلبه کنند. این نبرد نه تنها یک پیروزی نظامی بلکه یک پیروزی معنوی و اجتماعی برای مسلمانان بود که تأثیر عمیقی بر تاریخ اسلام داشتند.
جنگ احد ؛ ضرورت دفاع در خط رهبری
در این جنگ ، مسلمانان نیز از خود دفاع کردند. پس از حمله قریش به انتقام جنگ بدر ، مسلمانان با وجود شکست اولیه ، به دفاع از شهر مدینه و اصول آنها ادامه دادند.
جنگی که سومین AH رخ داد ، نبرد دیگری از تاریخ اسلام و دومین جنگ بزرگ مسلمانان با قریش است. این جنگ به دلیل شرایط خاص و پیامدهای آن ، تأثیر عمیقی بر تاریخ اسلام و جامعه مسلمانان گذاشت.
پس از پیروزی مسلمانان در جنگ بد ، قریش به شدت تحت فشار قرار گرفت و تصمیم گرفت از مسلمانان انتقام بگیرد. ابوسفیان ، رهبر قریش ، با جمع آوری نیروهای خود و قبایل متفقین ، به دنبال جبران شکست بدر بود. این بار ، قریش با حدود ۳۰۰۰ نفر و سلاح های بهتر به میدان نبرد آمد.
بنابراین ، قریش ، به رهبری ابوفیان ، به مدینه حمله کرد. مسلمانان به رهبری پیامبر اسلام نیز تصمیم به دفاع از شهر گرفتند. آنها با حدود ۷۰۰ نفر به میدان نبرد رفتند. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به مسلمانان توصیه کرد که در مواضع خود در میدان نبرد بمانند و از هرگونه اقدام غیر ضروری خودداری کنند.
نبرد در دامنه کوه احد آغاز شد. مسلمانان برای اولین بار از خود دفاع کردند و قریش را به عقب سوق دادند. اما در اواسط جنگ ، تعدادی از تیراندازان مسلمان مستقر در بالای کوه احد به دلیل وسوسه غنائم جنگ ، موقعیت خود را ترک کردند. این امر باعث شد که قریش از پشت به مسلمانان حمله کند و در نتیجه نبرد به نفع قریش تغییر کرد.
جنگ احد با شکست مسلمانان به پایان رسید ، اما این شکست به معنای پایان ایمان و عزم مسلمانان نبود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و مسلمانان با وجود صدمات جدی ، به تقویت روحیه خود ادامه دادند. این جنگ به مسلمانان آموخت که چقدر مهم و پیروی از دستورات رهبری در شرایط بحرانی است.
جنگ خندق ؛ دفاع استراتژیک در برابر حمله دشمن
جنگ خندق که در سال پنجم AH اتفاق افتاد ، به عنوان یک دفاع استراتژیک در برابر حمله قریش و قبایل متحد آنها در مدینه انجام شد. مسلمانان با حفر خندق ، از خود دفاع کردند که این نشان دهنده استراتژی هوش و دفاع آنها است.
پس از شکست قریش در جنگ بدر و جنگ احد ، قریش و قبایل متحد آنها به شدت به دنبال انتقام از مسلمانان بودند. به عنوان رهبر قریش ، ابوسفیان تصمیم به حمله به مدینه گرفت و با جمع آوری نیروهای خود و قبایل متحد به مدینه نقل مکان کرد. این بار قریش با حدود ۱۰،۰۰۰ نفر به میدان نبرد آمد.
مسلمانان به رهبری پیامبر (صلح بر او) تصمیم گرفتند با دانش قریش یک استراتژی دفاعی اتخاذ کنند. سلمان فارسی ، یکی از همراهان پیامبر (صلح بر او) ، پیشنهاد کرد که خندق را حفاری کند. این تاکتیک ، به عنوان یک روش دفاعی جدید در آن زمان ، به مسلمانان کمک کرد تا از حملات دشمن جلوگیری کنند. مسلمانان به سرعت شروع به حفر خندق کردند و با همکاری با و متحد ، آنها موفق شدند حدود سه کیلومتر طول و عمق مناسب را حفر کنند. این خندق ، به عنوان یک مانع طبیعی ، مانع از ورود قریش به مدینه شد.
هنگامی که قریش به همراه قبایل متحد خود به مدینه حمله کردند ، خندق را دیدند و با عبور از خندق سعی کردند به مسلمانان حمله کنند. اما مسلمانان با ایجاد خندق و استفاده از تیراندازها از خود دفاع کردند.
پس از چند هفته تلاش Siege و Quraysh برای عبور از خندق ، قریش سرانجام به دلیل کمبود منابع و عدم توانایی در نفوذ به مدینه مجبور به عقب نشینی شد. این پیروزی نه تنها به تقویت روحیه مسلمانان کمک کرد ، بلکه نشان دهنده قدرت و استقامت آنها در برابر تهدیدها بود.
رویداد اشورا ؛ دفاع از امام حسین (AS) و همراهانش
امام حسین (AS) در کربلا از اصول و ارزشهای اسلامی دفاع کرد. با دانستن خطرات و تهدیدات یزید ، پیامبر تصمیم گرفت در برابر ظلم و فساد بایستد. این رویداد نه تنها یک دفاع قانونی بود ، بلکه به عنوان سمبل مقاومت و مقاومت در برابر ظلم در تاریخ اسلام ثبت شد.
قیام اشورا ، که در سال ۶۱ هجری در کربلا اتفاق افتاد ، یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین وقایع در تاریخ اسلام است. این قیام توسط امام حسین (ع) علیه ظلم و فساد یازید بن موویا و دولت وی شکل گرفت.
پس از مرگ موویا ، یزید به عنوان خلیفه مسلمان انتخاب شد. او به دنبال تحکیم قدرت خود و سرکوب مخالفت بود. امام حسین (AS) ، که به عنوان یک فرد برجسته و محترم در جامعه اسلامی شناخته می شود ، به دلیل غیرقانونی بودن دولت یزید و فساد آن تصمیم به برخاستن گرفت. او نامه هایی را به مردم کوفا فرستاد و از آنها دعوت کرد تا به او بپیوندند و در برابر ظلم یزید بلند شوند.
امام حسین (AS) به همراه خانواده و همراهانش در راه رسیدن به کوفا با ارتش یزید روبرو شدند. یزید با جمع آوری نیروهای خود به فرمان عمر بن سعد به کربلا حمله کرد. ارتش یزید با بیش از همراهان امام حسین (AS) به میدان آمد و به دنبال سرکوب قیام بود.
امام حسین (AS) و همراهانش با وجود نابرابری در تعداد و تجهیزات ، از اصول و ارزشهای اسلامی دفاع کردند. در روز اشورا ، آنها با شجاعت و ایمان در مقابل ارتش یزید ایستادند. امام حسین (AS) به همراهان خود گفت که هدف آنها دفاع از دین و اصول اسلامی و جلوگیری از فساد و ظلم است.
نبرد در روز اشورا آغاز شد و اصحاب امام حسین (AS) یکی پس از دیگری به شهادت رسیدند. امام حسین (AS) ، با شجاعت و شجاعت ، در برابر دشمنان ایستاد و تا آخرین لحظه از اصول خود دفاع کرد.
قیام اشورا با شهادت امام حسین (AS) و همراهانش به پایان رسید ، اما این رویداد به عنوان سمبل مقاومت و مقاومت در برابر ظلم در تاریخ اسلام ثبت شد. اشورا به مسلمانان یادآوری کرد که آنها باید در برابر ظلم و ستم بایستند و از اصول و ارزش های خود دفاع کنند.
در تاریخ اسلام ، دفاع مشروع همیشه مورد تأکید قرار گرفته است ، و مسلمانان ، به عنوان یک جامعه ، از خود و اصول دین خود در برابر تهدیدها و حملات دشمنان دفاع کرده اند. این مثالها نشان می دهد که مسلمانان هرگز جنگ ها را آغاز نکرده اند ، اما وقتی مورد حمله قرار گرفتند ، دفاع مشروع و اصولی آنها.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
