ECUARAN: روایت آماری از رشد اقتصادی نشان می دهد که نوسانات این شاخص در سالهای اخیر افزایش یافته است که باعث کاهش مقاومت و زندگی اقتصاد ایران شده است.
شاخص اصلی هر اقتصاد “رشد اقتصادی” است. رشد اقتصادی ایران در سالهای اخیر در نوسانات شدید بوده است ، به عبارت دیگر ، رشد اقتصادی در دو دهه گذشته چهره های منفی ۲ ٪ تا مثبت را مشاهده کرده است.
علت این نوسانات سرانجام به تنش های خارجی با دنیای اطراف خود باز می گردد. این تنش ها باعث شده است که اقتصاد ایران شکننده تر و از دست دادن مقاومت خود باشد.
این کشور فرصت های زیادی برای احیای روابط اقتصادی با جهان در سالهای اخیر داشته است ، اما طی سالهای متمادی ریل های خود را تغییر نداده است. در زمان دولت بایدن ، اصلاحات ساختاری برای سیاست گذاران اقتصادی امکان پذیر بود ، اما به سادگی این فرصت را پشت سر گذاشت.
اکنون که عدم اطمینان دولت ترامپ غرق شده است ، اقتصاد ایران برای غلبه بر بحران به مقاومت بالایی نیاز دارد. اما وضعیت اقتصاد و شاخص هایی مانند رشد اقتصادی شکننده است و نیاز به بررسی توسط سیاست گذاران دارد.
به طور طبیعی ، برای دستیابی به این هدف ، کشور به یک برنامه برنامه ریزی شده در اقتصاد و سایر مناطق نیاز دارد. برنامه ای که سال گذشته توسط سیاستگذاران با عنوان “برنامه توسعه هفتم” تهیه شد.
برنامه هفتم ، راهی برای خروج از مشکلات
یک سال از ویرایش برنامه توسعه هفتم گذشته است. برنامه ای که بیشتر رویای توسعه ایران را به تصویر کشیده و کمتر به سمت واقعیت های این اقتصاد پیچیده حرکت کرده است. رویایی که در چهره های خود خیالی و تمام احساس غرور دارد ، اما وقتی فاصله از زمین به آسمان می رسد.
سردبیران برنامه توسعه در ایران سالهاست که به این رقم علاقه مند هستند. یک چهره کوتاه اما معنی دار. رقمی که اهداف رشد اقتصادی ، بیکاری و تورم را دارد.
سیاست گذاران اقتصادی ایران برنامه توسعه هفتم را با نرخ ۲ ٪ در سه شاخص حیاتی اقتصاد تأسیس کرده اند. اما سؤال این است که آیا دستیابی به این ارقام امکان پذیر است؟ آیا رشد اقتصادی ۲ ٪ بدون پاسخ به ملزومات نیست؟
در مسیر توسعه با برنامه هفتم
برنامه توسعه یکی از مهمترین برنامه های اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی و یک سند بالادست در توسعه اهداف توسعه در ایران است. نسخه هفتم این برنامه سال گذشته ویرایش شد و به سازمان های اجرایی اطلاع داده شد. برنامه ای که هدف توسعه جامع در ایران را تا سال ۴ توسعه داده است.
این برنامه که شامل دو فصل و هفت بخش از زمینه های مختلف مانند اقتصاد ، زیرساخت ها ، فرهنگ و جامعه ، علم و فناوری و آموزش ، سیاست خارجی ، دفاع و امنیت و مدیریت است.
همانطور که گفته شد ، یکی از ابعاد توسعه مورد مطالعه در این برنامه “اقتصاد” است. مهمترین اهداف اقتصادی اعلام شده در این برنامه نیز خلاصه شده است. به عبارت دیگر ، رشد اقتصادی ۲ ٪ ، نرخ بیکاری ۲ ٪ و نرخ تورم ۲ ٪ است.
اما آیا می توان در مورد رشد اقتصادی ۵ ٪ در واقعیت اقتصاد ایران صحبت کرد؟
رشد اقتصادی ۵ ٪ ، آماری از رنگ رویا؟
رشد اقتصادی یکی از اساسی ترین موضوعات در کشورهای در حال توسعه است. ایجاد رشد اقتصادی پایدار می تواند کشورهای در حال توسعه را در مسیر توسعه راهنمایی کند. اما این رشد چگونه توسعه می یابد؟ آیا می توان در مورد ۲ ٪ رشد اقتصادی در ایران صحبت کرد؟
رشد اقتصاد در ایران از دو کانال اصلی حاصل می شود. مجرای اول مربوط به سرمایه گذاری و مجرای دوم مربوط به شاخص بهره وری است.
اختلال در هر یک از این کانال ها می تواند رشد اقتصادی ایران را به خطر بیندازد.
سرمایه گذاری به عنوان اولین مجرای رشد اقتصادی
نظریه های توسعه اقتصادی یکی از مهمترین عوامل رشد اقتصادی را در نظر می گیرند. سرمایه گذاری مانند انرژی اولیه عمل می کند و می تواند روند توسعه در کشورها را تسریع کند.
فرض کنید می خواهید موتور را روشن کنید ، در مرحله اول به انرژی زیادی برای احتراق نیاز دارید. اما به محض روشن شدن موتور ، انرژی مورد نیاز برای دوام کاهش می یابد.
برای برخی از اقتصاددانان ، توسعه همچنین موتور موتور است که سوخت اصلی آن سرمایه گذاری است.
مطالعه آمار رشد شکل گیری سرمایه ثابت ناخالص نشان می دهد که تلاطم رشد سرمایه گذاری در بیش از یک دهه زیاد بوده است. تلاطم هایی که منجر به تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در کشور شده و چهره واقعی آن از سال ۱ به ۲ تغییر نمی کند.
بنابراین می توان گفت که از ابتدای کارگزاری تا سال ۲ ، پایتخت در اقتصاد باعث شده است که رشد اقتصادی در ایران ادامه یابد.
اما چه چیزی باعث می شود سرمایه گذاری پایدار نباشد؟
علم اقتصاد این وضعیت را از دیدگاه ثبات و انتظارات بازار می بیند. از آنجا که بی ثباتی در اقتصاد افزایش یافته است و مردم از آینده تاریک انتظار دارند ، سرمایه گذاری در کشور رو به کاهش است و به تدریج وضعیت پایدار خود را از دست می دهد.
بهره وری به عنوان کانال دوم رشد اقتصادی
دومین شاخص که می تواند مسئله رشد اقتصادی در ایران را تسریع کند ، بهره وری است. بهره وری که از افزایش سرمایه گذاری در ماشین آلات و فناوری ناشی می شود ، تا سال ۲ کاهش یافته است و با وجود افزایش ، به سطح گذشته خود بازگشت.
دلیل این امر به دلیل نقش نفت در اقتصاد ایران است. هنگامی که فروش نفت در اقتصاد استفاده روزمره را فراهم می کند ، اقتصاد بر رکود و کاهش بهره وری غلبه می کند.
راه حل کجاست؟
کوتاهترین پاسخ این سؤال را می توان در تجربیات کشورهای جهان ، “اتصال جهان” یافت.
رابطه دیپلماتیک با جهان با وضعیت اقتصادی و چشم انداز با ثبات در کشور به طور فعال افزایش می یابد. بینایی که می تواند ثبات را برای سرمایه گذاری در بازارها به ارمغان بیاورد و کارگاه ها و تولید را روشن کند.
از طرف دیگر ، این رابطه فعال با دنیای اطراف خود به کشور اجازه می دهد تا از فناوری پیشرفته و ماشین آلات استفاده کند. احتمال محرومیت از تحریم ها و بهره وری در اقتصاد ایران را دشوار کرده است.
اقتصاد ایران دیگر مقاوم نیست
رویدادهای اقتصادی در این دوره باعث کاهش مقاومت اقتصاد ایران شده است. با آمدن بایدن در ایالات متحده ، فرصت خوبی برای احیای اقتصاد ایران وجود داشت ، اما این فرصت به پایان رسید.
اقتصاد ایران سالهاست که با نوسانات شدید در رشد اقتصادی دست و پنجه نرم می کند و دیگر قادر به تحمل فشارهای خارجی نیست. فشاری که باعث فروش نفت و واردات کشور شده است ، مشکل دارد. وضعیت سرمایه گذاری کاهش می یابد و راهرو توسعه تاریک تر و تاریک تر می شود.
به عنوان مثال ، آخرین آمار رشد اقتصادی نشان می دهد که تشکیل سرمایه ثابت ناخالص و سرمایه گذاری در ماشین آلات در سال گذشته کمتر از یک درصد افزایش یافته است.
این وضعیت به وضوح از هدف رشد ۵ ٪ اقتصادی در ایران فاصله دارد. هدفی که بیشتر شبیه یک رویا است تا واقعیت. برنامه توسعه هفتم لازم نیست که در زمین باشد و این کار را انجام دهد ، سیاست گذار اقتصادی باید ابتدا مشکلات بسیاری را حل کند. مشکلاتی که باعث می شود اقتصاد ایران شکننده تر از وضعیت فعلی باشد.
