به گفته خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تاسنیم ، تنگی آزاد آرماکی ، جامعه شناس و استاد دانشگاه تهران ، در “تحلیلی از مشاهده آسیب های اجتماعی در ایران” در سازمان رفاه گفت: مداخله بدون ایجاد یک ساختار تئوریکی بزرگ آزمایش شده ، دچار مشکل خواهد شد. ما در کشور دیده ایم که بیشتر مداخله کرده ایم ، بیشتر از دست داده ایم. ما باید تلاش کنیم تا مداخلات کم و کم و کم و کم و کم به جامعه مدنی انجام دهیم. جوامع موفقی وجود داشته اند که مداخله کمتری داشته اند.
وی افزود: جامعه ایران مبتنی بر چهار پایه دین ، دولت ، خانواده و جامعه مدنی است. تعادل در تعامل این پایه ها از بحران جلوگیری می کند. اما امروز ، یک ساختار بعدی جایگزین شده و سایر پایگاه ها رها شده اند. موضوعی که نارضایتی از هویت ایرانی و اسلامی را افزایش داده است.
استاد دانشگاه تهران تأکید کرد: توزیع نابرابر امکانات و غلظت جمعیت در تهران مشکلات ساختاری ایجاد کرده است. برخی از مناطق کشور غیر مسکونی و برخی دیگر با تراکم جمعیت روبرو هستند. همچنین ، توزیع ناهموار قدرت و منابع اقتصادی باعث ایجاد تفکر مذهبی شده است. به عنوان مثال ، کاشان همیشه محل کار ساخت مدرسه بوده است ، اما اکنون این ساختارها فرو ریخته اند.
وی ادامه داد: مداخلات نادرست روابط بین مؤسسات را از بین برده است. به جای ایجاد نهادهای اجتماعی ، ما به ایجاد سازمان های بوروکراتیک روی آورده ایم. به عنوان مثال ، در زمینه هایی مانند دین ، فرزندان و ازدواج ، ده ها سازمان وجود دارند که بودجه مصرف می کنند اما تولید مؤثر ندارند. زشت که ایران هنوز مدرسه کافی ندارد. این نتیجه جایگزینی سازمان به جای موسسه است.
استاد دانشگاه تهران هشدار داد: بوروکراسی خودشیفتگی یکی از موانع توسعه کشور است. بسیاری از این سازمان ها باید تعطیل شوند. دولت ها در ایران در معرض تلفات قرار می گیرند و به جای مشورت با کارشناسان ، با گروه های فشار سیاسی ملاقات می کنند. هیچ دولتی حق ندارد علیه دولت قبلی عمل کند. این رویکرد بحران ناکارآمدی را تشدید می کند.
وی با اشاره به تحولات اجتماعی ، خاطرنشان کرد: “ما باید تفاوت بین” آسیب اجتماعی “و” تحولات اجتماعی “را درک کنیم. افزایش سن ازدواج یا شکل گیری زندگی شبانه در تهران لزوماً صدمه ای نیست ، اما سیاست گذاران با تبدیل این تغییرات به عنوان ازدواج سفید پوست یا انزواء جوانان ایجاد شده اند.
آزاد آرماکی در پایان گفت: هشت شماره در کشور فقر ، اعتیاد ، حاشیه نشینی ، مسائل خانوادگی ، کودکان ، زنان ، خشونت و خودکشی است. اما مهمترین آسیب کشور فقر و توزیع نابرابر امکانات است.
وی با تأکید بر اینکه این کشور در “تولید سازمان” برای حل مشکلات به دام افتاده است ، گفت: “به جای ایجاد مؤسسات جدید (مانند سازمان سالمندان) ، سیاست گذاران باید تغییر کنند.” سازمان فقط هزینه های مالی ایجاد می کند و بوروکراسی را سنگین تر می کند.
یک استاد جامعه شناسی در دانشگاه تهران گفت: “بخش بزرگی از دانشگاه های کم کلید باید بسته شوند.” امروز ما دانشگاه هایی با یک استاد و دو دانشجو داریم ، اما نمایندگان مجلس مانع از بسته شدن آنها می شوند. این به معنای تخصیص نادرست منابع آموزشی است.
آزاد آرماکی در پایان اظهار داشت: ایران یک سرزمین ماندگار و مؤثر است. ما در منطقه ثابت کرده ایم که مردم دموکراتیک و عدالت هستیم. برای ساختن یک کشور ، ما باید به جای عصبانیت ، مسیر مقاومت را حرکت دهیم.
پایان پیام/
منبع:تسنیم
