به گفته خبرنگار فرهنگی خبرگزاری Tasnim ، Hojjatoleslam محمد محمدیان گفت:
یکی از زیباترین اقدامات حج ، تلاش بین صفا و مروا است که انجام هفت بار بین این دو کوه واجب است.
در ابتدا ، تلاش بین صفا و مروا برای مسلمانان بسیار عجیب بود. از آنجا که بت ها در صفا و در مروا وجود داشت که مشرکان در مقابل آنها برکت و تحقیر می کردند. مسلمانان فکر می کردند که این یک بدعت است ، و آنها فکر می کردند صفا و مروا خرافات هستند.
وقتی دستور داد که شما باید بین صفا و مروا امتحان کنید ، برای آنها جای تعجب داشت که چگونه این اعمال در حج گنجانده شده است. بنابراین خدا صریحاً گفت که این یک آیین الهی است و شما باید انجام دهید.
نکته این است که وقتی بین صفا و مروا حرکت می کنیم ، باید آن فداکاری و خودآزمایی فوق العاده پیامبر ابراهیم (ص) و همسرش را به خاطر بسپاریم. کارهایی که پیامبر ابراهیم انجام داد کار بزرگی بود: “خاخام خیر پیامبر (ص) است.”
به پیامبر ابراهیم مأمور شد که همسر خود را با کودک شیرخوار که پس از مدتها به او داده است ، در این بیابان بی آب و چمنزار که هیچ کاری ، آبی ، غذا ، فداکاری ، محل اقامت و بازگشت ندارد ، قرار دهد.
این یک صحنه بسیار عجیب است. وقتی او این زن و نوزاد را اینجا گذاشت و می خواهد برگردد ، طبیعی است که همسر نگران باشد: “یا چه زمانی به ما می دهید؟” در این بیابان ، آبی ، غذا ، پناهگاه ، هیچ کس وجود ندارد.
پیامبر گفت: “من تو را به سمت خدا رها می کنم.” خداست این درست نیست ، اما خدا وجود دارد.
ابراهیم رفت و همسرش با این نوزاد در بیابان ماند. آب به پایان رسید و کودک تشنه بود. از دور او در این کوه برق معجزه آسا را دید. اما هیچ خبری از آب وجود نداشت. گرد این هفت بار اتفاق افتاد. آب وجود نداشت.
او احساس کرد که کودک در حال مرگ است. آخرین باری که برای دیدن آن فرا رسید ، از پای این بهار که چشمه زامزام است ، آمده است. یعنی در اوج ناامیدی و ناامیدی ، خدا هنوز فریاد می زند.
در دنیای ارتباط با خدا هیچ بن بست وجود ندارد. برای خدا ، اگر حرکت کنیم ، تمام جهان بسته است ، خدا راه را باز خواهد کرد. در میان تلاش های صفا و مروا ، به یاد داشته باشید که ما یک خدای کشنده داریم. ماندن در بن بست نیست: “مانی یاتقا الله yaja’aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
بشر
منبع:تسنیم
