به گزارش خبرگزاری تسنیم از کردستان ، در ساختار اداری کشور «نظارت» یک وضعیت موقت و استثنایی است نه راه حلی دائمی برای پرهیز از انتصاب قانونی مدیران. قانون به صراحت تاکید می کند که اداره یک سازمان دولتی یا یک رشته با سرپرست فقط برای مدت سه ماه و حداکثر با یک تمدید مجاز است. یعنی شش ماه نه یک روز بیشتر. اما آنچه در اداره کل ورزش و جوانان استان کردستان می گذرد با نص صریح قانون فاصله قابل توجهی دارد; فاصله ای که نه تنها موجه نیست، بلکه پاسخی هم به افکار عمومی داده نشده است.
ولایت فراتر از قانون؛ یک سال تخلف آشکار؟
در تاریخ هفتم فروردین ۱۴۰۳، فردین ورمقانی با حکم مدیرکل وقت ورزش و جوانان استان کردستان به سمت سرپرست معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی این اداره کل منصوب شد. انتصاب طبق قانون باید حداکثر تا پایان شهریور همان سال انجام می شد. یا با قرار رسمی و یا تا پایان مأموریت سرپرستی.
اما اکنون که بیش از یک سال از آن تاریخ می گذرد، ورمقانی همچنان با عنوان «سرپرست» به مدیریت این معاونت ادامه می دهد. بدون حکم قطعی، بدون روشنگری و بدون پاسخ روشن به این سوال بدیهی، چرا قانون نادیده گرفته شده است؟
این وضعیت فقط یک تخلف اداری ساده نیست. بلکه مصداق بارز بی توجهی به قانون و تضعیف اصل ثبات مدیریتی در یکی از حساس ترین حوزه های اجرایی استان است. معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی قلب تصمیم گیری اداری، مالی و منابع انسانی یک سازمان است. آیا اداره چنین اداره ای به وضعیت نامشخص و به ضرر عملکرد گروه ختم نمی شود؟
معاون ورزشی؛ یک صندلی خالی در مهمترین منطقه
سردرگمی به اینجا ختم نمی شود. اداره کل ورزش و جوانان کردستان از ۳۱ تیر ۱۴۰۴ و پس از معرفی فرزاد خاکی معاون ورزش وقت به عنوان مدیرکل فعلی بدون معاونت ورزشی فعالیت می کند. حوزه ای که ارتباط مستقیمی با هیئت های ورزشی، ورزشکاران، تیم ها و مطالبات اجتماعی دارد.
نبود معاون ورزشی در استانی مانند کردستان که با چالش های زیرساختی، کمبود اعتبارات و مطالبات گسترده جامعه ورزش مواجه است، خلأ جدی مدیریتی تلقی می شود. این سوال جدی است که چگونه یک اداره کل می تواند ماه ها بدون متولی مشخص در حوزه ورزش فعالیت کند و هیچ نهادی نسبت به این خلأ واکنش نشان ندهد؟
وضعیت ورزش قهرمانی کردستان امروز در جایی است که دیگر نمی توان آن را با تعارف، آمار و وعده های مکرر پنهان کرد. جایگاه قهرمانی استان ضعیف، شکننده و عقب مانده از ظرفیت های انسانی و استعدادهای بومی است. استانی که همواره معدن ورزشکاران مستعد بوده، اکنون سهمی حداقلی و نگران کننده در جدول افتخارات کشوری دارد.
یکی از نشانه های بارز این افت، بلاتکلیفی طولانی مدت در ساختار مدیریتی ورزش استان است. ماه هاست که معاونت ورزش قهرمانی – مهمترین معاونت برنامه ریزی، هدایت و حمایت از ورزشکاران نخبه – عملا بی سرپرست مانده است. حوزه ای که باید موتور محرکه مدال آوری باشد اکنون در سکوت مدیریت و خلاء تصمیم گیری دست و پا می زند.
غیبت معاون ورزش قهرمانی صرفاً «کمی خالی اداری» نیست. این خلأ مستقیماً به کاهش اردوها، حمایت ضعیف از هیئت ها، عدم برنامه ریزی در اعزام ها و دلسردی ورزشکاران منجر شده است. وقتی متولی مشخصی برای پیگیری امور قهرمانان وجود نداشته باشد، نتیجه طبیعی آن افت عملکرد، مهاجرت استعدادها و حذف تدریجی کردستان از چرخه مسابقات جدی کشور است.
در اینجا یک سوال جدی مطرح می شود: چگونه می توان از توسعه ورزش قهرمانی صحبت کرد، در حالی که مهمترین بخش آن ماه هاست که بی توجه مانده است؟ مسئول این تاخیر و خسارات انباشته به ورزشکاران و هیئت ها کیست؟ ورزش قهرمانی با شعار و جلسات تشریفاتی دوام نمی آورد. مدیریت فعال با تجربه کافی و سوابق مدیریتی نیازمند تصمیم گیری به موقع و حمایت عملی است.
سوال پرسیدن؛ قانون برای چه کسانی لازم الاجراست؟
چرا قانون تحدید مدت سرپرستی در ورزش و جوانان کردستان اجرا نشده است؟ چه نهادی باید بر حسن اجرای این قانون نظارت می کرد و چرا مسکوت مانده است؟ آیا تمدید غیررسمی و نامنظم سرپرستی در این اداره کل پذیرفته شده است؟ غیبت معاون ورزشی چه تاثیری در تصمیم گیری ها، حمایت های هیئت ها و برنامه ریزی های ورزشی استان داشته است؟ و از همه مهمتر؛ آیا این بی ثباتی مدیریتی حق جامعه ورزش کردستان است؟
اینها سوالاتی نیستند که بتوان با سکوت یا کلی گویی از آنها چشم پوشی کرد. وقتی قانون شفاف است، نادیده گرفتن آن مستلزم پاسخ روشن تری است.
این وضعیت بدون تغییر در حالی ادامه دارد که مدیر کل ورزش و جوانان کردستان ۳۱ مهرماه سال جاری در اولین نشست خبری خود با خبرنگاران به صراحت از آغاز موج گسترده تغییرات مدیریتی خبر داد. وی اعلام کرد: تا دو هفته آینده تغییراتی در مدیریت ۹۰ درصد شهرستان ها و ۵۰ درصد اداره کل ایجاد می شود؛ ممکن است عده ای گلایه کنند اما کسانی که عملکرد خوبی دارند ارتقا پیدا می کنند و جابجایی معاونت ها با موافقت وزارتخانه انجام می شود و دو گزینه برای معاونت های اداره کل و روسای ورزش دو شهرستان و در حال بررسی معرفی شده اند.
اظهارات واضح، زمانبندیشده و قابل اندازهگیری؛ اما امروز ماه ها از آن وعده صریح می گذرد، نه تنها تغییر ۹۰ درصدی مدیران شهری محقق نشده، بلکه اداره کل ورزش و جوانان کردستان همچنان با معاونت های بلاتکلیف و صندلی های خالی اداره می شود و نظارت خارج از چارچوب قانون همچنان پابرجاست.
این تناقض ظاهری وعده رسمی و واقعیت میدانی، پرسش های جدی تری را در مقابل افکار عمومی ایجاد می کند که اگر معارفه ها انجام شده، چرا استعلام ها ماه ها طول کشیده است؟ اگر تصویب وزارتخانه مانعی بود چرا به صراحت اعلام نشد؟ و اگر اراده ای برای تغییر وجود ندارد، چرا وعده زمانی داده شد؟
ادامه این وضعیت نه تنها اعتماد جامعه ورزش و اصحاب رسانه را مخدوش می کند، بلکه این شبهه را تقویت می کند که هم قانون و هم وعده قربانی تعلل های مدیریتی شده اند; اهمال کاری که هزینه آن را ورزش استان می دهد.
یا قانون را اجرا کنید یا توضیح دهید که چرا نمی شود این کار را کرد
اداره یک ناحیه یا معاونت دولتی با ناظر دائمی نقض آشکار قانون است. به همان اندازه که خالی ماندن پست های کلیدی، بی توجهی به حقوق ذی نفعان محسوب می شود. ورزش و جوانان کردستان نه ملک شخصی مدیران است و نه آزمایشگاه آزمون و خطای مدیریتی. این یک نهاد عمومی است که باید از قانون پیروی کند.
افکار عمومی، جامعه ورزش و رسانه ها حق دارند بدانند چرا قوانین شفاف در این اداره کل اجرا نمی شود و این بلاتکلیفی چه زمانی پایان می یابد. ادامه این وضعیت نه تنها اعتماد را از بین می برد، بلکه مسئولیت قانونی و نظارتی را نیز در پی خواهد داشت.
مدیرکل ورزش و جوانان کردستان بداند ادامه این وضعیت به معنای تثبیت ناکامی است. انتصاب فوری معاون ورزش قهرمانی و توسعه مدیریت، تدوین برنامه مشخص برای جبران عقب ماندگی ها و پاسخگویی شفاف به افکار عمومی حداقل انتظارات جامعه ورزش استان است. ورزش کردستان بیش از این آزمون و خطا و تعلل مدیریتی ندارد که برای مدیران بیهزینه اما برای مردم و ورزشکاران پرهزینه است.
اگر قانون اجرا نشود، بی اثر می شود; و مدیریتی که به قانون پایبند نباشد دیر یا زود با مطالبه عمومی مواجه خواهد شد. حالا توپ در زمین مدیران و نهادهای نظارتی است: مجری قانون یا پاسخگویی روشن؟
انتهای پیام/۴۸۱
منبع:تسنیم
