به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد در نشست شورای امنیت که با موضوع برنامه هسته ای ایران برگزار شد، با مخالفت صریح تهران با برگزاری این نشست، تاکید کرد: قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت از تاریخ ۱۱ مهرماه ۱۳۹۸ تا ۱۸ مهرماه منقضی شده است. ۲۰۲۵.
ایروانی در ابتدای سخنان خود در راستای مواضع روسیه و چین، برگزاری این جلسه را فاقد هرگونه مبنای قانونی اعلام کرد و تصریح کرد: قطعنامه ۲۲۳۱ دارای بند فسخ روشن، خوداجرایی و آگاهانه است و با انقضای آن، تمامی کارهای قانونی، اجرایی و نظارتی شورا به پایان رسیده است. وی گفت: نه دبیرکل مأموریتی برای ارائه گزارش دارد و نه شورای امنیت مجاز به برگزاری جلسه یا مناظره در چارچوب دستور کار «عدم اشاعه» در مورد ایران است و هرگونه تلاشی در این راستا نقض آشکار مقررات داخلی شورا تلقی می شود.
متن کامل سخنان نماینده کشورمان در شورای امنیت سازمان ملل به شرح زیر است:
آقای رئیس جمهور
در ابتدا می خواهم به صراحت موضع جمهوری اسلامی ایران را در خصوص برگزاری این دیدار اعلام کنم. ما خود را همسو با مواضع همکاران روسی و چینی خود می دانیم و به شدت با برگزاری این نشست مخالفیم.
قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت دارای بند فسخ صریح، آگاهانه و خوداجرایی است. این قطعنامه در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ منقضی شده است. از آن تاریخ، هیچ گونه اثر قانونی یا اختیار اجرایی را از دست داده است. بر این اساس، نقش شورای امنیت بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ به طور قطعی خاتمه یافته است. بنابراین، نه مأموریتی برای دبیرکل برای ارائه گزارش، نه دستوری برای شورا در مورد آن وجود دارد، و نه مبنای قانونی برای برگزاری جلسه ای در دستور کار «عدم اشاعه» در این چارچوب وجود دارد.
هرگونه اقدام برای برگزاری چنین جلسه ای نقض آشکار آیین نامه داخلی شورا است. به همین ترتیب، هرگونه ادعایی مبنی بر «ادامه اجرا» یا «ادامه اعمال» مصوبه ۲۲۳۱، اعم از استناد به تبصره ۴۴ رئیس شورا (س/۱۳۹۵/۴۴) و یا از طریق ارجاع مبهم به اصطلاح «رویه مقرر» فاقد هرگونه مبنای قانونی و مصداق سوء استفاده از اختیارات شورا است.
آقای رئیس جمهور
مایلم مراتب قدردانی جمهوری اسلامی ایران را از چین و فدراسیون روسیه به دلیل مواضع اصولی و پایبندی صادقانه آنها به برنامه جامع اقدام مشترک در طول اجرای آن اعلام کنم. همچنین از الجزایر، پاکستان و سایر اعضای شورا که مواضع اصولی و مستقلی اتخاذ کرده اند، تشکر می کنیم.
آنچه امروز شاهد آن هستیم، اختلاف نظر مشروع بر سر تفسیر نیست، بلکه تحریف حساب شده قطعنامه ۲۲۳۱، انتشار عمدی اطلاعات نادرست درباره برنامه صلح آمیز هسته ای ایران و تلاش بدبینانه برای سوء استفاده از این شورا برای منافع محدود سیاسی است.
در این زمینه می خواهم به نکات زیر اشاره کنم:
اول، ریشه های وضعیت کنونی روشن است و نه ناگهانی پدید آمده و نه در خلاء شکل گرفته است. این وضعیت ناشی از خروج یکجانبه ایالات متحده از برجام در سال ۲۰۱۸، شکست مستمر و عمدی تروئیکای اروپایی در پایبندی به تعهدات خود و متعاقب آن تهاجم نظامی ایالات متحده و رژیم اسرائیل به تاسیسات صلح آمیز و حفاظت شده هسته ای ایران است. جنگ تجاوزکارانه آغاز شده توسط آمریکا و اسرائیل، از جمله حملات عمدی به تأسیسات تحت حمایت آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نقض فاحش ماده ۲، بند ۴ منشور ملل متحد و قاعده اجباری منع توسل به زور است و حمله مستقیم به رژیم بینالمللی منع اشاعه تسلیحات اتمی تلقی میشود.
این وضعیت با به رسمیت شناختن صریح و علنی رئیس جمهور ایالات متحده به عنوان عضو دائمی شورای امنیت و یکی از متولیان معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای تشدید شده است. قدردانی که بر اساس آن، واشنگتن رهبری، هدایت و هماهنگی این جنگ تجاوزکارانه را بر عهده داشته است. هرگونه تلاش برای توجیه این اقدامات غیرقانونی از طریق تفسیر تحریف شده از ماده ۵۱ منشور یا با استناد به ادعای واهی «تهدید قریب الوقوع» از نظر حقوقی بی اساس و گمراه کننده است و یکی از خطرناک ترین تخلفات حقوق بین الملل در تاریخ معاصر تلقی می شود. ماده ۵۱ منشور دفاع از خود را تنها در پاسخ به یک حمله مسلحانه واقعی و نه تهدیدات فرضی یا بالقوه مجاز می داند.
سکوت و در برخی موارد، تأیید ضمنی ترویکای اروپایی نسبت به این اقدامات تجاوزکارانه نیز نگران کننده است. آنها مطلقاً هیچ اعتبار و دلیلی برای استناد به هنجارهای منع اشاعه یا ادعای نگرانی در مورد یکپارچگی رژیم عدم اشاعه ندارند.
دوم، جمهوری اسلامی ایران از سال ۱۹۷۰ تاکنون همواره یکی از اعضای متعهد و مسئول معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای بوده است. ایران همواره سلاح های کشتار جمعی را به دلایل قانونی، اخلاقی و اعتقادی رد کرده است. موضعی که به طور مستمر در بالاترین سطوح مورد تاکید قرار گرفته است. علیرغم تحریم های غیرقانونی، خرابکاری، ترور دانشمندان هسته ای و حملات مسلحانه، ایران هرگز برنامه هسته ای خود را به اهداف نظامی منحرف نکرده است. برنامه ایران منحصراً صلح آمیز است و مشمول گسترده ترین رژیم راستی آزمایی است که برای هر کشور غیرهسته ای اعمال می شود. با این حال، نقشها عمداً معکوس میشوند: قربانی بهعنوان مجرم به تصویر کشیده میشود، ایران مجازات میشود، و کسانی که به تأسیسات هستهای تحت حفاظت آژانس بینالمللی انرژی اتمی حمله میکنند مصونیت کامل دارند. این استاندارد دوگانه آشکار به طور جدی یکپارچگی، اعتبار و اقتدار رژیم جهانی منع اشاعه را تضعیف می کند.
علیرغم این شرایط و نقض فاحش، ایران با حسن نیت عمل کرده و به همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه داده است. وزیر امور خارجه ایران در ۹ سپتامبر در قاهره یادداشت تفاهمی را با مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی امضا کرد. ابتکاری که به عنوان گام اول و سازنده مورد استقبال آژانس و بسیاری از کشورها قرار گرفت. متعاقباً پیشنهادات تکمیلی از سوی وزیر امور خارجه ایران در نیویورک ارائه شد. همه اینها نادیده گرفته شد. فرانسه و بریتانیا به جای دیپلماسی، مسیر تشدید تنش را انتخاب کردند و مطابق با دستورات واشنگتن عمل کردند و در عین حال مانع از تلاشهای واقعی دیپلماتیک، از جمله ابتکار عمل مسئولانه چین و روسیه شدند. علاوه بر این، با نادیده گرفتن همکاری سازنده ایران با آژانس، حذف عمدی حقایق کلیدی و ارائه یک قطعنامه با انگیزه سیاسی دیگر به شورای حکام آژانس در نوامبر ۲۰۲۵، همراه با فشار بر اعضا برای
آنها با حمایت از آن، با نیت مخرب عمل کردند. این اقدامات نه برای حل بحران، بلکه برای ایجاد یک بحران انجام شد که عملاً به دیپلماسی و توافق قاهره پایان داد.
سوم، در خصوص ادعاهای مربوط به فعال شدن سازوکار موسوم به «بازگشت سریع» یا «اجرای مجدد» قطعنامههای لغو شده تحریمها، موضع جمهوری اسلامی ایران از جمله در مکاتبات رسمی با دبیرکل و رئیس شورا مشخص، منسجم و رسماً ثبت شده است. این موضع از سوی دیگر اعضا از جمله چین و روسیه نیز به صراحت بیان شده است.
از سال ۲۰۱۸، تروئیکای اروپایی در وضعیت عدم ایفای تعهدات اساسی به سر می برد که به طور مستمر و علنی به آن اذعان می شود و بنابراین فاقد هرگونه زمینه قانونی برای توسل به چنین مکانیزمی هستند. علاوه بر این، عدم اقدام رویه ای شورای امنیت در ماه سپتامبر نه این نقص اساسی را تایید می کند و نه آن را جبران می کند. شورا هیچ تشخیصی مبنی بر احراز شرایط قانونی لازم برای سازوکار موسوم به «اسنپبک» نداد. طبق قوانین بین المللی، رویه های معیوب یا نامعتبر نمی توانند حقوق یا تعهدات قانونی ایجاد کنند.
اجازه دهید بار دیگر موضع جمهوری اسلامی ایران را به صریح ترین بیان ممکن بیان کنم: قطعنامه ۲۲۳۱ به طور قطعی در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ خاتمه یافت. از آن تاریخ تمام مقررات، اقدامات و محدودیت های مرتبط با موضوع هسته ای برای همیشه لغو شده است، شورای امنیت تحقیقات خود را در مورد موضوع هسته ای ایران تکمیل کرده و “دستور کار منع اشاعه” حذف شده است. هرگونه تلاش هر دولت یا هر نهادی برای احیاء، تفسیر یا اجرای این مقررات فسخ شده باطل است و مصداق سوء استفاده آشکار از اختیارات و فرآیندهای این شورا است.
چهارم، جمهوری اسلامی ایران همچنان به دیپلماسی اصولی و مذاکرات واقعی پایبند است. ایران هرگز تسلیم زور، ارعاب یا فشار سیاسی نخواهد شد. اکنون مسئولیت اصلاح مسیر و برداشتن گام های عملی و معتبر برای بازسازی اعتماد و اعتماد بر عهده فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده است. اصول اساسی برنامه جامع اقدام مشترک غیرقابل تردید و معتبر است
آنچه باقی میماند عبارتند از: ارائه تضمینهای قابل راستیآزمایی مبنی بر اینکه برنامه هستهای ایران منحصراً صلحآمیز است، در ازای به رسمیت شناختن کامل حقوق ایران بر اساس معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای، از جمله حق غنیسازی اورانیوم، لغو همه تحریمها، و عادیسازی اقتصاد ایران و ادغام آن در سیستم تجارت بینالملل. این اصول هنوز کاملاً قابل اجرا هستند و می توانند مبنای محکمی برای یک توافق جدید فراهم کنند. هدف اصلی بدون تغییر باقی می ماند: برنامه هسته ای ایران باید منحصراً صلح آمیز باقی بماند و ایران آماده ارائه چنین تضمین هایی است. اگر فرانسه و انگلیس در تعهد اعلام شده خود به دیپلماسی صادق باشند، باید ایالات متحده را به دنبال کردن این راه تشویق کنند. در عوض، اگر آنها به اتخاذ سیاست شکست خورده واشنگتن برای «غنی سازی صفر» ادامه دهند و حقوق مسلم ایران بر اساس NPT را انکار کنند، دیپلماسی عملاً نابود خواهد شد. رجوع گزینشی به منشور ملل متحد و پیگیری رویکرد موسوم به «صلح از طریق قدرت» تنها باعث تضعیف حاکمیت قانون و جایگزینی آن با قانون جنگل می شود.
در خاتمه، جناب رئیس جمهور، مایلم از اعضای غیردائم شورا از جمله الجزایر، گویان، جمهوری کره، سیرالئون و اسلوونی تشکر کنم و بابت اتمام موفقیت آمیز دوره عضویت دو ساله به آنها تبریک بگویم. همچنین، مایلم الجزایر و گویان را به خاطر رفتار اصولی و مستقلشان در طول دوره عضویتشان به طور ویژه ستایش کنم.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
