نگاهی به اقتصاد هموطنان ایران در جام جهانی/ سه داستان مختلف توسعه

به گزارش اکو ایران به نقل از فارس; تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۲۶ در گروه خود به مصاف بلژیک، مصر و نیوزلند می رود. این مسابقه ورزشی فرصتی است برای نگاهی تطبیقی ​​به صحنه اقتصادی این چهار کشور که هر کدام روایتی منحصر به فرد از توسعه، چالش و فرصت را روایت می کنند. در حالی که بازیکنان در تلاش برای گلزنی در زمین هستند، اقتصاد این کشورها نیز در عرصه جهانی به رقابت می پردازند.

بلژیک: قدرت صنعتی اروپا با چالش های جدید

بلژیک به عنوان قدرتمندترین اقتصاد این گروه، کشوری پیشرفته با صنایع پیشرفته در قلب اتحادیه اروپا است. این کشور با سرانه تولید ناخالص داخلی حدود ۶۰ هزار و ۴۱۸ دلار در رتبه هفدهم ثروتمندترین کشور جهان در سال ۲۰۲۵ قرار دارد و بلژیک با داشتن بندر مهم آنتورپ، مرکز اداری اتحادیه اروپا و ناتو و اقتصاد متنوع، شریک تجاری پیچیده ای برای ایران و سایر کشورها محسوب می شود.

شرایط و چالش های موجود: اقتصاد بلژیک در سال ۲۰۲۵ با چالش‌های جدیدی روبرو است. بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله بلژیک به دلیل بهره‌وری پایین، ساختار جمعیتی پیر و اثرات تنش‌های تجاری جهانی، رشد اقتصادی کندی را تجربه خواهند کرد. همچنین ایجاد کسب و کارهای جدید در این کشور تحت تاثیر بی ثباتی ژئوپلیتیک جهانی با کاهش مواجه شده است.

نقاط قوت و پیشرفت: دولت بلژیک اخیرا اصلاحات اقتصادی-اجتماعی گسترده ای به نام «توافق تابستانی» را نهایی کرده است که نخست وزیر آن را بزرگ ترین اصلاحات قرن نامیده است. همچنین، بلژیک در حال سرمایه گذاری هنگفتی در فناوری های آینده است. مانند توسعه شبکه ای از ایستگاه های شارژ وسایل نقلیه الکتریکی که نشان دهنده حرکت به سمت اقتصاد پایدارتر است.

نیوزلند: مدلی از پایداری با رشد اقتصادی کند

نیوزلند یک بازیگر متمایز در اقتصاد جهانی است. این کشور در رتبه دوم شاخص پایداری تجارت (STI) 2025 قرار دارد که نشان دهنده عملکرد عالی آن در زمینه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. همچنین با رتبه یازدهم در شاخص قدرت خرید جهانی از رونق نسبی قابل توجهی برخوردار است. سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور ۴۹۳۸۳ دلار برآورد شده و در رتبه ۲۶ جهان قرار دارد.

تناقض ظاهری: با وجود این موقعیت های بالا در شاخص های کیفیت و پایداری، انتظار می رود رشد اقتصادی نیوزلند در سال ۲۰۲۵ تنها ۰.۸ درصد باشد که کمتر از میانگین جهانی است. این نشان می دهد که دستیابی به استانداردهای بالا لزوماً با نرخ رشد سریع اقتصادی همراه نیست و ممکن است اقتصاد به مرحله بلوغ و ثبات نسبی رسیده باشد.

سبک زندگی در مقابل آمار: نیوزلند اغلب به عنوان کشوری با طبیعت بکر، جامعه نسبتا برابر و کیفیت زندگی بالا شناخته می شود. این ویژگی‌ها که در شاخص پایداری نیز منعکس می‌شوند، گاهی اوقات نمی‌توانند با شاخص‌های سنتی کلان اقتصادی مانند نرخ رشد تولید ناخالص داخلی که اغلب بر کمیت تمرکز دارند، کاملاً سازگار نباشد.

مصر: یک اقتصاد در حال گذار با پتانسیل بزرگ

اقتصاد مصر، پرجمعیت ترین کشور در این گروه، وضعیت کاملا متفاوتی دارد. مصر بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی یا شاخص پایداری تجاری در فهرست کشورهای ثروتمند قرار ندارد. اقتصاد کشور با چالش هایی مانند جمعیت جوان و رو به رشد، نیاز به ایجاد اشتغال و وابستگی به واردات کالاهایی مانند گندم مواجه است. فرصت های کلیدی: با این حال، مصر دارای پتانسیل عظیمی است. موقعیت استراتژیک این کشور با کانال سوئز، نیروی کار جوان و بازار داخلی بزرگ فرصت های سرمایه گذاری قابل توجهی را ایجاد می کند.

بخش‌هایی مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، فناوری اطلاعات و ارتباطات و گردشگری حوزه‌های رشد محسوب می‌شوند. تلاش برای ثبات: در سال های اخیر، دولت مصر برنامه های اصلاحی را با حمایت نهادهای بین المللی برای جذب سرمایه خارجی، بهبود فضای کسب و کار و کاهش کسری بودجه اجرا کرده است. موفقیت این برنامه ها برای آینده اقتصادی و ثبات اجتماعی مصر حیاتی است.

همانطور که سبک بازی تیم ملی بلژیک احتمالا با مصر یا ایران متفاوت خواهد بود، مسیر توسعه اقتصادی این کشورها نیز نشان دهنده تاریخ، جغرافیا، منابع و انتخاب های سیاسی متمایز آنهاست. بلژیک نماد یک اقتصاد پیشرفته و صنعتی است که به دنبال حفظ رفاه و انطباق با تغییرات تکنولوژیکی و محیطی در یک محیط چالش برانگیز جهانی است. نیوزلند نمونه ای از اقتصاد باکیفیت، پایدار و متمرکز بر رفاه است که اگرچه رشد سریعی ندارد، اما شاخص های کیفیت زندگی بالایی دارد. است

مصر نشان دهنده چالش ها و فرصت های یک اقتصاد در حال توسعه با جمعیت جوان است که در تلاش است از پتانسیل خود برای ایجاد اشتغال و رشد پایدار استفاده کند. ایران تصویری از اقتصاد مقاومتی و درون‌نگر تحت فشار تحریم‌ها است که در تلاش برای غلبه بر وابستگی به نفت و تقویت تولید داخلی است. رقابت در جام جهانی ۲۰۲۶ تنها در زمین چمن ورزشگاه ها برگزار نمی شود. این رویارویی همچنین نگاهی اجمالی به رقابت پیچیده تر و طولانی تر اقتصاد این کشورها در عرصه جهانی دارد. نتیجه نهایی این رقابت اقتصادی تاثیر ماندگارتر و عمیق تری بر زندگی شهروندان این کشورها خواهد داشت.