به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم ، روزنامه زیمان اسرائیل در گزارشی به قلم امیر شرویت اذعان می کند که ۱۲ سازمان حقوق بشری در جهان امسال را خونین ترین سال برای فلسطینی ها از سال ۱۹۶۷ توصیف کرده اند و مدیران سه سازمان نیز اقدامات اسرائیل را غیرانسانی توصیف کرده و تاکید می کنند که نقض حقوق بشر و اقدامات خشونت آمیز گسترده آنها را با مشکل مواجه کرده است.
در بخشی از این گزارش آمده است: سازمان «گیشا» پنج شنبه هفته گذشته به نمایندگی از کودک پنج ساله ای که سه سال پیش به دلیل ابتلا به تومور بدخیم سرطانی از غزه به کرانه باختری رود اردن آمده بود، دادخواست فوری ارائه کرد. در این مدت پدر این کودک فوت کرد و بیمارستان رام الله درخواست انتقال او را برای درمان فوری و نجات بخشی به بخش تخصصی در تل هاشومیر کرد که پذیرفته شد.
اما اداره مدنی پاسخ داد که نشانی کودک در غزه ثبت شده است و بنابراین اجازه عبور نخواهد داشت.
قاضی رسیدگی کننده به دادخواست جلسه فوری را تعیین نکرد و به مقامات اسرائیلی تنها یک هفته فرصت داد تا پاسخ دهند. اسنات کوهن لایف شیتس، مدیر بخش حقوقی سازمان گیشا، که در زمینه حق حرکت در سرزمین های فلسطینی، به ویژه به نوار غزه و از نوار غزه کار می کند، می گوید: «پیش از این، همه چیز با «انتقال مستقیم آمبولانس به آمبولانس از ایست بازرسی به بیمارستان در (سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸) انجام می شد.
به نظر او داستان این کودک بیمار جلوه ای از بی اعتنایی به جان انسان است; بی تفاوتی که در بسیاری از ابعاد از جمله فضای عمومی و نادیده گرفتن ویژگی های انسانی که در حاکمیت رسوخ کرده است خود را نشان می دهد.
در پرونده دیگری یکی از قضات درباره حقوق فلسطینی ها و سازمان های حقوق بشری که نماینده آنها هستند می پرسد: «پرونده مربوط به یک فرد سالخورده بود که چند روز قبل از ۷ اکتبر برای بازدید از غزه آمده بود و در زمان جنگ در آنجا گیر کرده بود و نتوانست برگردد. قاضی هیچ دلیلی برای برگزاری جلسه فوری ندید و نهادهای رسمی هر زمان که صلاح بدانند پاسخ خواهند داد.
کوهن لایف شیتس می گوید: «این شخص برای مدت طولانی در غزه بوده است، حتی اگر مردم هر روز می میرند. روش رایج قضات نادیده گرفتن و ترک است و حتی در جاهایی که به شدت پیگیری می شود، دفاعی صورت نمی گیرد».
قضات اسرائیلی تابع مکاتب فکری خود هستند که برخی از آنها به شدت با سازمان های حقوق بشری خصومت می کنند و صدای مردم حتی در داخل دادگاه نیز مجاز به صحبت نیست.
نویسنده در بخشی دیگر از این گزارش طولانی به فاجعه فلسطین اشاره کرده است که کارکنان سازمان های حقوق بشری تحت فشار شدید قرار دارند و باید با بسیاری از مسائل تعامل داشته باشند.
دومین سال جنگ خونین ترین و ویرانگرترین سال برای فلسطینی ها از سال ۱۹۶۷ بود. این خلاصهای از گزارش جدید و گستردهای است که امروز توسط پلتفرم سازمانهای حقوق بشر درباره ساختار نظامی اسرائیل منتشر شد.
در طول سال گذشته، تعداد کشتهها دو برابر شده، آوارگی تقریباً کامل شده است، گرسنگی منجر به مرگ شده است، و تخلفات غیرعادی به یک امر روزمره و سیاست برای تل آویو تبدیل شده است.
کنترل جنبه های متعدد و متنوع تراژدی فلسطین دشوار است: ۶۷۱۷۳ غیرنظامی شناسایی شده در غزه کشته شده اند، و تخمین زده می شود که ده هزار جسد در زیر آوار مدفون شده و صدها هزار مجروح نیز وجود دارد.
خشونت، آوارگی و غارت در کرانه باختری و بیت المقدس شرقی تشدید شده است.
اسرائیل از نیروی افراطی (وحشیانه) لجام گسیخته استفاده می کند و قوانین بین المللی را به طور سیستماتیک نقض می کند.
این توصیف از ۵۸ سال اشغال چیزی است که بیشتر ما ترجیح می دهیم ندانیم و رسانه های اسرائیلی سعی در نشان دادن آن ندارند.
سه نماینده از سازمانهایی که در تهیه این گزارش مشارکت داشتند، دیدگاههایی را از آن به اشتراک میگذارند و از دشواری کار خود در زمانی صحبت میکنند که گفتمان عمومی و سازمانی در اسرائیل در جهت مخالف حرکت میکند، در حالی که آسیب «به فلسطینیها گستردهتر، عمیقتر و از نظر شدت بیسابقه شده است».
این گزارش از جمله به استفاده سازمان یافته از فلسطینی ها به عنوان سپر انسانی در غزه می پردازد و از برخی از آنها به عنوان نمونه یاد می کند.
مانند پیرمردی که ساعت ها به نظافت خانه ها فرستاده شد و پس از آزادی، او و همسرش مجبور به ترک خانه شدند، اما به محض خروج و رهایی، مورد اصابت گلوله ارتش اسرائیل قرار گرفتند. به گفته ارتش اسرائیل در حال بررسی چند مورد مشابه دیگر است!! اما نتایج تحقیقات هنوز مشخص نیست. (که اعتراف ضمنی به این جنایات است).
جنایات زیادی وجود دارد و آژانس نمیخواهد مشکوک و سیاست مدیریت آتشسوزی را بررسی کند.
به گزارش این رسانه عبری زبان، تنها در ۹ ماه اول جنگ، ارتش اسرائیل بیش از ۱۰۰۰ شکایت از این دست دریافت کرده است، اما تا به امروز نتیجه حتی یک مورد از آنها را منتشر نکرده است.
طومارهای زیادی در مورد مسائل حیاتی بشردوستانه ارسال شده است، اما همه آنها به یک فرآیند خسته کننده و بوروکراتیک با تاخیر تبدیل شده است که ارتباطی با وضعیت موجود ندارد. اقدامات انجام شده فقط ظاهری از بررسی قضایی است که در واقع به فعالیت ها چراغ سبز نامحدودی می دهد – حتی اگر به افراد بی گناه آسیب برساند.
نویسنده پس از آن به ابعاد دیگری از جنایات رژیم صهیونیستی پرداخت و اظهار داشت: یکی از وحشتناک ترین قسمت های گزارش، آزار زندانیان است که در بازداشت و در شرایط غیرانسانی نگهداری می شوند.
تعداد بازداشت شدگان اداری در سال جاری سه برابر شده و به ۳۵۷۷ نفر رسیده است.
دستکم ۹۸ زندانی به دلیل محرومیت از مراقبتهای پزشکی و شکنجه جان خود را از دست دادهاند، در حالی که استفاده آشکار از شکنجه علیه فلسطینیها در همه سازمانهای امنیتی و بازداشتگاهها به یک امر عادی تبدیل شده است.
دادگاهها به ندرت در این پروندهها دخالت میکنند و کابینه رژیم صهیونیستی حتی قطعنامههایی مبنی بر سوء استفاده از شرایط موجود علیه بازداشتشدگان را با هدف توسعه سیاست تمرکز وحشتناک خود به صورت بیمارگونه صادر کرده و بدون هیچ محدودیتی به این اقدامات ادامه میدهد.
حدود ۹۴ درصد افراد در تراکم کمتر از سه متر مربع برای هر نفر نگهداری می شوند و اغلب ده نفر یا بیشتر در یک سلول نگهداری می شوند.
شکایت از بازجویان شین بت به ۲۳۸ رسیده و پرونده های تحقیقاتی باز شده است، اما نتیجه این است که هیچ کیفرخواستی صادر نخواهد شد.
پس از آن وی نتیجه می گیرد: یک سال دیگر بدون اجرای قانون می گذرد و زمان در این جریان معنا پیدا می کند و در واقع معافیت از مسئولیت و مصونیت (در برابر جنایات ارتکابی علیه فلسطینیان) وجود دارد. حتی پس از آزادی زندانیان در توافق اخیر، همچنان بیش از ۹۰۰۰ زندانی امنیتی در همین شرایط زندگی می کنند و کابینه اسرائیل به صلیب سرخ اجازه ملاقات با آنها را برای اطلاع از وضعیت آنها نمی دهد، در حالی که دادگاه های اسرائیل (همسو با این جنایات) نیز نیازی به آن نمی بینند.
جنگ تمام شده است اما برای اسرا هنوز ادامه دارد. نیمی از آنها در بازداشت اداری هستند و اهل کرانه باختری هستند.
هزار نفر از آنها بدون هیچ دلیل و مدرکی به اتهام تروریسم دستگیر شده اند. امروزه این نوع دستگیری ها به یک قانون ثابت در پایه های ساختار امنیتی اسرائیل تبدیل شده است.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
