فصل پنجم سریال Stranger Things روی سرویس آنلاین نتفلیکس پخش شده و توانسته نمرات خوبی را از منتقدان بگیرد.
پخش فصل پنجم و پایانی سریال علمی‌تخیلی و ترسناک Stranger Things شروع شده، فصلی که در مجموع هشت قسمت دارد و در سه بخش عرضه می‌شود. این فصل مانند همیشه توسط برادران دافر به همراه شان لیوی و دن کوهن تهیه شده است. پس از رویدادهای فصل چهارم، در پاییز ۱۹۸۷، گروه دوستان تلاش می‌کنند وکنا را پیدا کرده و برای همیشه از بین ببرند؛ موجودی که با گشودن شکاف‌ها، هاوکینز را به لبه نابودی کشانده است.
منتقدان بر این باور هستند که سریال Stranger Things در فصل پنجم درست همان‌طور که باید پیش می‌رود و با ارائه سرگرمی ژانری واقعاً تماشایی، جایگاه خود را به‌عنوان یک کلاسیک فرهنگ عامه بیش از پیش تثبیت می‌کند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۶۲ نقد برای فصل پنجم سریال Stranger Things منتشر شده که امتیاز ۹۴ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۷۱ از صد برای این سریال به ثبت رسیده که بر اساس ۲۸ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این سریال را مشاهده می‌کنید.
نظر منتقدان درباره فصل پنجم سریال Stranger Things
- راتن تومیتوز | ۶۲ نقد – امتیاز ۹۴ درصد
- متاکریتیک | ۲۸ نقد – امتیاز ۷۱ از صد
«۹۰/۱۰۰ – TheWrap | منتقد: بن استراوس»
چهار قسمت ابتدایی آن‌قدر مملو از اکشن خونین، جلوه‌های ویژه در حد فیلم سینمایی و تعاملات سرگرم‌کننده و روانِ بازیگران باتجربه سریال هستند که احتمالاً تماشای آن به‌صورت بخش بخش توصیه می‌شود. شما می‌خواهید از روایت‌پردازی دقیق و سکانس‌های شوک‌آور طولانی که خالقان سریال، مت و راس دافر، ارائه می‌دهند، لذت ببرید. علاوه بر این، کسانی که اپیزودها را با دقت دنبال می‌کنند، فرصت بیشتری دارند تا روی تمام ایستر اَگ‌های نوستالژیکی که برادران دافر در جای‌جای داستان پنهان کرده‌اند، مکث کنند. و با توجه به سرعت فزاینده‌ای که روایت هم‌زمان در چند مسیر مختلف پیش می‌رود، ممکن است بینندگان نیاز به مکثی برای نفس گرفتن داشته باشند.
«۸۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: رابرت برایان تیلور»
این چهار قسمت نشان می‌دهند که دافرها قصد دارند سریال را مطابق دیدگاه خودشان به پایان برسانند؛ در حالی که هم‌زمان نقش نقطه اوجی برای تمام چیزهایی را ایفا می‌کنند که پیش از این در سریال شکل گرفته بود. این یک نکته مثبت است و اگر سریال Stranger Things بتواند این تعادل را تا پایان حفظ کند، نیمه دوم فصل نهایی باید قادر باشد همان پایان فوق‌العاده‌ای را ارائه دهد که ساکنان هاوکینز و تماشاگران به آن شایسته‌اند.
«۸۰/۱۰۰ – Empire | منتقد: لیلا لطیف»
اکنون که دوران ما در هاوکینز به اوج خود رسیده، سریال Stranger Things گسترده‌تر و خون‌بارتر شده است. قهرمانان ما و مرگبارترین دشمنانشان هنوز هم غافلگیری‌های هیجان‌انگیزی در آستین دارند.
«۸۰/۱۰۰ – IGN | منتقد: تارا بنت»
پس از یک قسمت نخست سنگین و پر از توضیح، دافرها خیلی زود دوباره ریتم خود را در بخش اول از فصل پنجم سریال Stranger Things پیدا می‌کنند. این چهار قسمت بازگشتی خوشایند به شهر و شخصیت‌های هاوکینز هستند. مبارزه با وکنا وارد مسیری تازه شده و لحن سریال اکنون با بلوغ بازیگران و تجربیات شخصیت‌ها هماهنگ‌تر است.
«۸۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: جک سیل»
از آن‌جا که هر چهار قسمت بی‌وقفه به یکدیگر متصل‌اند، ما با یک فیلم پنج‌ساعته اکشن، کمدی و وحشت روبه‌رو هستیم که در آن هر بخش از داستان با فراغ بال گسترش یافته است.
«۷۰/۱۰۰ – RogerEbert.com | منتقد: برایان تالریکو»
هرچند این چهار قسمت از نظر ریتم و حس فوریت، به‌ویژه در آغاز، کمی دچار لغزش می‌شوند، اما در نهایت به شکلی رضایت‌بخش و بسیار مورد انتظار پایان می‌یابند؛ به‌گونه‌ای که طرفدارانی که عملاً با این سریال بزرگ شده‌اند، احتمالاً اهمیتی به آن ایرادها نخواهند داد و تنها روزشماری برای انتشار بخش بعدی را آغاز می‌کنند.
«۶۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: کارا هداش»
اگرچه برخی تصمیم‌ها و روش‌های روایت ممکن است بحث‌برانگیز باشند، اما هنوز فرصت وجود دارد تا سریال Stranger Things بتواند یک پایان کامل و موفق داشته باشد.
«۵۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: آلیسون هرمان»
واقعیت این است که خود سریال Stranger Things نتوانسته بلوغ آشکار بازیگرانش را با پیچیدگی متناظر در روایت بازتاب دهد. کل این سریال تمرینی در نوستالژی است. در فصل ۵، سریال اکنون نه فقط برای رنگ‌های نئونی و موسیقی‌های سینث‌محور دهه ۱۹۸۰ که به شکلی پرشور آن‌ها را بازمی‌آفریند، بلکه برای دوران ساده‌تر ابتدای پخش سریال دلتنگی می‌کند؛ دورانی که دیگر قابل بازگرداندن نیست، حتی با وجود بودجه‌ای بالا. و اگر قرار باشد منصف باشیم، سریال Stranger Things در گذر زمان از جست‌وجوی زوایای تراش‌نخورده خود فاصله گرفته است.
«۵۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: انجی هان»
با این حال، فعلاً این نوجوانان همچنان در زمان و مکان منجمد شده‌اند؛ ناتوان از آن‌که از خاطرات نوستالژیک ما درباره نسخه‌های گذشته‌شان فراتر بروند. شاید همین‌قدر هم خوب باشد که نفرین وکنا بزودی پایان می‌یابد. وقت آن است که این نوجوانان همان کاری را انجام دهند که نوجوانان باید انجام دهند: رشد کنند و به زندگی واقعی خود قدم بگذارند.
