بازار سهام آمریکا در بالاترین حد تاریخی قرار دارد و کارشناسان هشدار می دهند که سقوط احتمالی سهام می تواند اقتصاد جهانی را وارد رکود کند.
به گزارش اکو ایران، مجله اکونومیست در سرمقاله این هفته به خطرات ناشی از ترکیدن احتمالی حباب هوش مصنوعی در بورس آمریکا پرداخته است. به گزارش این هفته نامه، در صورت سقوط بازار سهام آمریکا، یکی از قابل پیش بینی ترین فروپاشی های مالی تاریخ رخ خواهد داد. همه از روسای بانک ها گرفته تا صندوق بین المللی پول درباره ارزش گذاری های نجومی شرکت های فناوری آمریکا هشدار داده اند. بانکهای مرکزی نیز برای مشکلات مالی آماده شدهاند و سرمایهگذاران دوباره برای یک «فروش بزرگ» ظاهر شدهاند. با هر نشانه ای از نوسانات، مانند افت هفتگی اخیر نزدک، گمانه زنی ها مبنی بر اینکه بازار در آستانه قرار دارد، بالا گرفته است.
جای تعجب نیست. نسبت قیمت به درآمد تعدیل شده S&P 500 به سطوحی رسیده است که آخرین بار در دوران رونق دات کام مشاهده شده بود. سرمایه گذاران انتظار دارند که هزینه های هنگفت برای هوش مصنوعی نتیجه دهد. اما اعداد ترسناک هستند. به گفته JPMorgan Chase، شرکتها برای دستیابی به بازده ۱۰ درصدی هزینههای سرمایهای هوش مصنوعی پیشبینیشده تا سال ۲۰۳۰، به مجموع ۶۴۰ میلیارد دلار درآمد سالانه هوش مصنوعی نیاز دارند که معادل بیش از ۴۰۰ دلار در سال برای هر کاربر آیفون است. تاریخ نشان می دهد که چنین انتظارات بلندپروازانه ای معمولاً در ابتدا توسط فناوری های جدید برآورده نمی شود، حتی اگر آن فناوری بتواند جهان را تغییر دهد.
بازارها آماده شوک های بزرگ هستند
با این حال، در حالی که سقوط بازار تقریباً هیچ کس را غافلگیر نمی کند، تعداد کمی به پیامدهای آن فکر کرده اند. این تا حدی به این دلیل است که احتمال سقوط بزرگ در بازارهای سهام که منجر به یک بحران مالی گسترده شود اکنون بسیار اندک است. برخلاف دهه ۲۰۰۰، زمانی که اهرمهای مالی گسترده و مهندسی مالی پیچیده به ایجاد حباب ناشی از بدهی در بازار وام مسکن کمک کرد، رونق هوش مصنوعی امروزی عمدتاً توسط تامین مالی سهام هدایت میشود. علاوه بر این، اقتصاد واقعی در سال های اخیر نشان داده است که می تواند در برابر شوک ها مقاومت کند و رکود به یک رویداد نادر تبدیل شده است.
با این حال، این اشتباه است که فکر کنیم تأثیر زیان های بزرگ بازار سهام به کیف پول سرمایه گذاران محدود می شود. هرچه رونق سهام بیشتر ادامه یابد، تامین مالی آن نامشخص تر می شود. و حتی بدون آخرالزمان مالی، سقوط شدید بازار مالی می تواند در نهایت اقتصاد جهانی را وارد رکود کند.
خطر رکود ناشی از ثروت خانوار
ریشه این آسیب پذیری مصرف کننده آمریکایی است. سهام حدود ۲۱ درصد از ثروت خانوارها را تشکیل می دهد که حدود یک چهارم بیشتر از دوران رونق دات کام است. حدود نیمی از افزایش ثروت آمریکا در ۱۰ سال گذشته از داراییهای مرتبط با هوش مصنوعی بوده است و با ثروتمندتر شدن خانوارها، راحتتر از قبل از همهگیری پسانداز میکنند.
اما یک سقوط می تواند این روندها را معکوس کند. بر اساس محاسبات اکونومیست، سقوط سهام مشابه با سقوط دات کام می تواند ثروت آمریکایی ها را تا ۸ درصد کاهش دهد و باعث کاهش شدید هزینه های مصرف کننده شود. به عنوان یک قاعده کلی، این کاهش معادل ۱.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده است که برای سوق دادن آن به رکود کافی است. تأثیری که این شرایط بر مصرف کننده خواهد داشت بسیار بیشتر از پیامدهای احتمالی کاهش سرمایه گذاری در هوش مصنوعی است. سرمایه گذاری که بیشتر آن صرف تراشه های وارداتی از تایوان می شود.
پیامدهای جهانی سقوط سهام ایالات متحده
این شوک و کاهش تقاضای آمریکا با تورم منفی به اروپا و چین با رشد کم سرایت خواهد کرد و تاثیر تعرفه های ترامپ را بر صادرکنندگان تشدید خواهد کرد. و از آنجایی که خارجی ها حدود ۱۸ تریلیون دلار از سهام ایالات متحده را در اختیار دارند، این سقوط تأثیری بر ثروت جهانی خواهد داشت.
اما خبر خوب این است که رکود جهانی که ریشه در بازار سهام دارد، لزوما عمیق نخواهد بود، همانطور که رکود پس از سقوط دات کام سطحی بود و بسیاری از اقتصادهای بزرگ درگیر آن نبودند. نکته مهم این است که فدرال رزرو به فضای کافی برای کاهش نرخ بهره با هدف افزایش آن نیاز دارد و برخی کشورها با محرک های مالی به آن پاسخ خواهند داد. با این حال، رکود با تضعیف بیشتر هژمونی ایالات متحده، تضعیف بودجه های دولتی و تشدید غرایز حمایت گرایانه، آسیب پذیری های چشم انداز اقتصادی و ژئوپلیتیکی امروز را آشکار می کند.
خطر کند شدن رشد و تضعیف دلار
بدون رونق هوش مصنوعی، اقتصاد ایالات متحده همان چیزی است که در بهار بود: تحت فشار تعرفه ها، نهادهای تحت فشار، و تنش فزاینده سیاست. در شرایط رکود، آمریکا معمولا یک پناهگاه امن است. اما در این شرایط و با بدترین کاهش رشد اقتصادی آمریکا، هجوم به دلار که امسال ۸ درصد کاهش یافته، تضمینی نیست. در حالی که یک دلار ضعیف تر برای بقیه جهان یک موهبت خواهد بود، اما این ایده را تقویت می کند که «استثناگرایی آمریکایی» آن چیزی نیست که قبلا بود. از سوی دیگر، افزایش نفوذ سیاسی بر فدرال رزرو، دلار را آسیب پذیرتر می کند.
آزمون مالی دولت های بدهکار
رکود همچنین دولت های بدهکار در سراسر جهان را در یک آزمون سخت مالی قرار می دهد. کاهش نرخ بهره توسط بانک های مرکزی همچنین هزینه بدهی عظیم جهانی را که به ۱۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی می رسد، کاهش می دهد. اما کسری بودجه نیز افزایش خواهد یافت، زیرا هزینه های رفاهی افزایش یافته و درآمدهای مالیاتی کاهش یافته است. در بیشتر اقتصادهای آسیب پذیر، نگرانی های مالی ممکن است بازده اوراق قرضه بلندمدت را ثابت نگه دارد یا حتی در حال افزایش باشد، حتی اگر بانک های مرکزی نرخ های کوتاه مدت را کاهش دهند.
مازاد کالاهای چینی و خطر حمایت گرایی
نتیجه نهایی نیز به تجارت مربوط می شود. کاهش هزینههای مصرفکننده آمریکایی کسری تجاری این کشور را کاهش میدهد که دونالد ترامپ را خوشحال میکند. زمانی که بازارها در وضعیت بدی قرار دارند، سیاست های تجاری کاخ سفید کمتر تهاجمی خواهد بود، اما از سوی دیگر، مازاد کالاهای چینی بدتر می شود. در حال حاضر، تولیدکنندگان اروپایی و آسیایی باید با مازاد کالاهای چینی رقابت کنند، که با کاهش صادرات چین به ایالات متحده افزایش می یابد. کاهش رشد اقتصادی آمریکا باعث افزایش این مازاد و تشدید واکنش های حمایتی خواهد شد. از این رو، جهان ممکن است فروپاشی بازار ایالات متحده را پیش بینی کند، اما لزوماً برای عواقب آن آماده نیست.





