میانگین جهانی کار در هفته حدود ۳۸.۷ ساعت است، اما تفاوت بین بیشترین و کم بازده ترین کشورها تقریبا ۳۰ ساعت است.
به گزارش اکوایران از ایسنا، کشورهای توسعه یافته اروپایی معمولا ساعات کاری کوتاه تری دارند، در حالی که بسیاری از کشورهای آسیایی، خلیج فارس و آفریقایی هفته های کاری طولانی تری دارند.
وب سایت Visual Capitalist در گزارشی با استفاده از داده های وب سایت «بررسی جمعیت جهان»، بیش از ۱۵۰ کشور را بر اساس میانگین ساعات کار در هفته در سال ۲۰۲۵ رتبه بندی کرده است.
رهبری بوتان در ساعات کاری
بوتان با میانگین ۵۴.۵ ساعت کار در هفته، به عنوان سختکوشترین کشور جهان در سال ۲۰۲۵ شناخته میشود. بسیاری از اقتصادهای جنوب و جنوب شرق آسیا از جمله امارات متحده عربی (۴۸.۴ ساعت)، پاکستان (۴۷.۵ ساعت) و هند (۴۵.۸ ساعت) نیز در رتبههای بالایی قرار دارند.
هفتههای کاری طولانیتر در این مناطق اغلب منعکسکننده صنایع کار فشردهتر، نقشهای پاره وقت کمتر و شبکههای ایمنی اجتماعی کوچکتر است. اینها عواملی هستند که ساعات کار را هم برای کارمندان و هم برای فریلنسرها افزایش می دهند.
ایران با ۴۳.۲ ساعت میانگین ساعات کار هفتگی در رتبه ۳۸ این فهرست قرار دارد.
هفته های کاری اروپایی کوتاه تر است
در انتهای دیگر طیف، کشورهای اروپای غربی و شمالی دارای کوتاه ترین هفته های کاری در تاریخ هستند. هلند (۲۶.۸ ساعت)، نروژ (۲۷.۱ ساعت) و دانمارک (۲۸.۸ ساعت) همگی کمتر از ۳۰ ساعت در هفته کار می کنند.
این کشورها از بهره وری قوی، اتوماسیون بالا و حمایت های سخاوتمندانه از نیروی کار بهره می برند. متوسط ساعات کاری کوتاهتر اغلب با استانداردهای زندگی بالاتر و تعادل بهتر بین کار و زندگی مرتبط است.
آمریکا در وسط است
میانگین ساعات کار در ایالات متحده حدود ۳۶.۱ ساعت در هفته است که کمتر از میانگین جهانی است، اما بالاتر از سایر کشورهای بزرگ توسعه یافته مانند کانادا (۳۲.۳ ساعت)، انگلستان (۳۱ ساعت) و فرانسه (۳۰.۸ ساعت) است.
در مقابل، بازارهای نوظهور، به ویژه در آفریقا، مانند سودان (۵۰.۸ ساعت) و لسوتو (۵۰.۲ ساعت)، که در آن ضرورت اقتصادی باعث افزایش روزهای کاری می شود، برخی از طولانی ترین هفته های کاری را نشان می دهند.





