به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز ، در خیابانی آرام در شمال غربی شهر، خانه ای است که هنوز بوی ایثار و محبت می دهد. خانه ای که قاب عکس رشید و مومین جوان چشم هر بیننده ای را خیره می کند. شهید «محمدحسین شهریاری» از دلیرمردان نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، شهید ۱۲ روز اقتدار، مردی که از زمین برخاست تا به آسمان رسید.
از خادم الحسین تا سرباز ولایت
خواهر شهید محمدحسین شهریاری «زکیه شهریاری» آرام و صبور از ته دل می گوید؛ صدایش می لرزد، اما هر جمله اش ایمان را فریاد می زند: من زکیه شهریاری هستم، خواهر شهید محمدحسین شهریاری. من افتخار می کنم که برادرم در راه خدا و دفاع از میهن به دست سرسخت ترین مردم تاریخ یعنی صهیونیست های لجوج و ظالم به شهادت رسید. این افراد کسانی هستند که حتی به پیامبران خدا هم ایمان نداشتند. برادرم اهل نمایش نبود، بی ادعا بود، نوکر اباعبدالله الحسین (ع) بود. هر جا بود در جمع شهدای گمنام خدمت می کرد، سینه انداز بود و عاشق اهل بیت بود. تنها آرزویش شهادت بود و خداوند هم به او عطا کرد.
او چشم به قاب عکس برادرش دوخته و ادامه می دهد: وقتی خبر شهادتش را شنیدم بی تاب شدم. یکی از دوستانش آمده بود بخوابد و گفت: به خواهرم بگو زیاد گریه نکند، صدایش را ناپسند نشنود. همان جا به او گفتم: برادرم اگر این را می خواهی از حضرت زینب(س) بخواه که به من صبر زینبی عطا کند. و خودش شفیع ما شد. فقط دلمون براش تنگ میشه وگرنه حسودیم میشه خداوند شفیع ما در پیشگاه حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) باشد.
برادر شهید: امروز رسانه ها در خط مقدم هستند
در گوشه ای دیگر از اتاق، برادر شهید «ناصر شهریاری» با خونسردی اما قاطعانه از ماموریت امروز می گوید؛ ماموریتی که از نظر ایشان کمتر از جهاد رزمندگان نیست: از اصحاب رسانه که به منزل شهید آمدند تشکر می کنم. شهدا به اهداف خود رسیدند اما امروز دشمن با جنگ نرم به دنبال تحریف اهداف و آرمان های آنان است. وظیفه رسانه کار زینبی است. روشنگری کنند و نگذارند فرهنگ ایثار و شهادت به حاشیه برود. شما خبرنگاران در خط مقدم جبهه فرهنگی هستید و رسالت سنگینی بر عهده دارید. انشاالله با قلم و دوربینت خون شهدا را فریاد بزن.
همسر شهید: «حسین» عاشق رهبر بود، عاشق مردم بود، عاشق شهادت بود
در میان قاب ها و پرچم ها، چهره ای آرام اما پر از حرف نشسته است. «سمیه ولی پور» همسر شهید. بی تکلف، ساده اما با شکوه از روزهای زندگی مشترکشان می گوید: روز خواستگاری گفت: راه من سخت است اما راه خداست. گفت ممکن است همیشه نباشم، ممکن است در مأموریت باشم، اما نگران نباش، خدا با ماست. من از اول قبول کردم، چون می خواستم زن نگهبان شوم. زندگی ما در سال ۱۹۸۴ با عشق و ایمان آغاز شد. حسین هر وقت از مأموریت برمی گشت با بچه ها بازی می کرد و می خندید و با عشق زندگی می کرد.
مکثی می کند و ادامه می دهد: عاشق رهبر بود. او همیشه دو بار به سخنان مرد گوش می داد. می گفت: حرف آقا نقشه راه ماست. بعد از مجروح شدن در تبریز و همدان دوباره دردش شروع شد. سردرد، جراحت… اما هیچ وقت شکایت نکرد. او فقط گفت: افتخار می کنم که اسرائیل را شکست دادیم، افتخار می کنم که در راه وطن مصدوم شدم. و بالاخره به همان آرزو رسید، شهادت.
روایت صبر از زبان دختران شهید
دو دختر کوچک شهیدان «فاطمه» و «هانیه» حالا با صدای فرزندانشان از پدرشان روایت می کنند که هنوز حضورش را حس می کنند. «هانیه» دختر کوچکتر با لبخند می گوید: یک بار با هم سر مزار شهدا رفتیم، پدرم کنار قبر خالی ایستاد و فاتحه خواند. گفت: اینجا قبر من است. بعد از شهادت دیدیم که واقعاً در آنجا دفنش کردند. الان هر وقت میرم اونجا حس میکنم کنارم هست.
«فاطمه» دختر بزرگ شهید نیز با بغض و ایمان می گوید: شب قبل از حمله دشمن، پدرم مرا به خانه بازگرداند. خداحافظی اش متفاوت بود، انگار می دانست که رفتنش آخرین است. صبح که حمله اسرائیل شروع شد، دلم شکست. شب که برگشت کثیف بود بغلش کردم. پدرم همیشه می گفت: شهدا عزیزترین پیش خدا هستند. حالا او با آنهاست.
مادری که با نام «زینب» معنای صبر را داده بود.
مادر شهید زنی با چهره ای آرام و نگاهی سرشار از ایمان است. سخنان خود را با سلام بر امام عصر(عج) و امام حسین(ع) آغاز می کند و می گوید: حسین قربانی اسلام شد. او را به حضرت زهرا علیها السلام سپردم. من به خواست خدا راضی هستم. دعا می کنم رهبر انقلاب در پناه خداوند باشند. هر چه داریم از استان است.
شهید قدرت ملی، نماد ایمان و غیرت ایرانی
شهید «محمدحسین شهریاری» از نیروهای زبده و مجاهد نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که در جریان جنگ ۱۲ روزه اقتدار ملی در حملات رژیم صهیونیستی به تبریز و همدان مجروح شد. این رزمنده رشید اسلام پس از ماهها تحمل مجروحیت و کما طولانی در بیست و هفتم مهرماه به شهادت رسید. او مظهر ایمان، شجاعت و وفاداری به انقلاب اسلامی بود. سربازی که با جانش افتخار ملت ایران را امضا کرد.
.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
