به گزارش خبرگزاری تسنیم ، انتقال لوئیس همیلتون به فراری یکی از جالب ترین و خبرسازترین اتفاقات تاریخ فرمول یک بود. اتحاد قهرمان هفت دوره و تیم افسانه ای مانند اسکودریا فراری در ابتدا امیدوارکننده به نظر می رسید، اما در عمل وضعیت بسیار ناامید کننده تر از حد انتظار بود. همیلتون هنوز نتوانسته با ماشین فراری کنار بیاید و به وضوح پشت سر چارلز لکلرک قرار دارد. متأسفانه، فصل آینده ممکن است آخرین حضور او در فرمول یک باشد.
فراری به این نیاز ندارد
قرارداد همیلتون با فراری در پایان سال ۲۰۲۶ به پایان می رسد و بعید است مارانلو علاقه ای به تمدید آن داشته باشد. درست است که لوئیس یک راننده بزرگ و افسانه ای است، اما در نهایت تیم از راننده خود فقط یک چیز می خواهد: نتایج در پیست، و این چیزی است که همیلتون در حال حاضر قادر به ارائه آن نیست.
در اولین فصل حضورش در فراری، لوئیس مسابقه داخلی را قاطعانه به لکلرک واگذار کرد: ۲۱۰ امتیاز به ۱۴۶ امتیاز، ۷ بر ۰ روی سکوها و ۱۵ بر ۵ در خط، همه به نفع چارلز. قهرمان هفت دوره فرمول یک هنوز نتوانسته رابطه موثری با خودروی اسکودریا به خصوص از نظر ترمز و عملکرد موتور برقرار کند. اگر این مشکل فقط در ابتدای فصل رخ می داد جای نگرانی نبود، اما حالا که فصل فرمول یک به مراحل پایانی خود نزدیک می شود، تفاوت او و لکلرک همچنان پابرجاست.
همه اینها برای فراری ۶۰ میلیون دلار در سال هزینه دارد. بد نیست یادآوری کنیم که همیلتون دومین دستمزد در فرمول یک را دریافت می کند. رقمی که بر اساس گزارش های غیررسمی تقریبا دو برابر دستمزد لکلرک است. حال این سوال پیش می آید که آیا واقعا اسکودریا دلیلی برای پرداخت چنین مبلغی برای راننده ای که از هر نظر ضعیف تر از هم تیمی خود است دارد؟
البته می توان گفت که قرارداد همیلتون در وهله اول جنبه بازاریابی داشت; این تا حدودی درست است، اما هر کمپین تبلیغاتی محدودیت هایی دارد. به عنوان مثال کافی است به مورد مایک شوماخر اشاره کنیم. حضور او در خانواده فراری تا حدودی دلایل بازاریابی هم داشت چرا که نام «شوماخر» همچنان در مارانلو طنین خاصی دارد.
با این حال، پسر قهرمان افسانه ای هرگز به تیم اول راه پیدا نکرد. پس از یک فصل فاجعه بار در هاس، مایک توسط فراری کنار گذاشته شد. اگر همیلتون نتواند در مسیر حرکت کند، سرنوشت مشابهی در انتظار او خواهد بود. بالاخره، بازاریابی بدون برنده شدن یا حتی حضور در تریبون چیست؟ رتبه های ششم یا هفتم بعید است که حامیان مالی را جذب کنند یا تأثیر قابل توجهی بر آگاهی از برند بگذارند.
همیلتون هم به این نیاز ندارد
از طرفی خود لوئیس نمی تواند ادعا کند که نیاز به همکاری با فراری دارد. وقتی مرسدس را ترک کرد انتظار داشت ماشینی داشته باشد که او را در بین مدعیان پیروزی قرار دهد، اما در واقع همیلتون فقط یک مشکل را با مشکل دیگر عوض کرد و متاسفانه شرایط جدید بدتر از قبل شد. به عنوان مثال، جورج راسل امسال در مرسدس دو مسابقه پیروز شده است، در حالی که فراری حتی یک شانس واقعی برای برنده شدن نداشته است.
آیا همیلتون که همه چیز را در این ورزش فتح کرده است، واقعاً می خواهد در سن ۴۰ سالگی برای چند امتیاز جزئی رقابت کند؟ احتمالا نه. لوئیس اساساً نتوانسته است پتانسیل ماشینی را که نمی تواند برای پیروزی رقابت کند، درک کند. فقط آخرین فصول او در مرسدس را به یاد بیاورید. وقتی پیکان نقره ای عقب افتاد راسل عملکرد بهتری داشت، اما به محض اینکه تیم توتو ولف دوباره رقابتی شد، همیلتون بلافاصله درخشید.
معلوم است که او هیچ علاقه ای به ایفای نقش «پیشکسوت وسط میدان» ندارد; کسی که نه در نبرد برای پیروزی است و نه در مرکز توجه. بنابراین، اگر فراری نتواند تا سال ۲۰۲۶ یک خودروی رقابتی بسازد، حفظ این قهرمان هفت دوره در ترکیب خود بسیار دشوار خواهد بود.
اما در مورد سایر تیم ها چطور؟
این سوال که چرا همیلتون احتمالاً در پایان دوران حرفه ای خود در فرمول یک به تیم دیگری نمی رود، باید جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. به طور خلاصه، یافتن مقصد جدید برای او دشوار است.
به عنوان مثال، ردبول تمایلی به قرارداد با یک راننده بریتانیایی ندارد. تا زمانی که مکس ورشتاپن در تیم است، کل ساختار تیم حول محور او می چرخد. خود لوئیس تمایلی به ورود به قلمرو شیر هلندی ندارد. حتی اگر روزی ورشتاپن ردبول را ترک کند، بعید است که میلتون کینز همیلتون را به پیوستن دعوت کند. آیا واقعاً می توانید تصور کنید که هلموت مارکو از لوئیس همیلتون بخواهد راننده تیم او شود؟ بعید به نظر می رسد.
مک لارن نیز گزینه محتملی نیست. حتی اگر شایعه شود که پیاستره پس از پایان قراردادش از ووکینگ جدا می شود، لوئیس جای آسانی در تیم نارنجی نخواهد داشت. به احتمال زیاد، زک براون پس از دوران موسوم به “قوانین پاپایا” به دنبال راننده ای با نقش شماره دو مشخص خواهد بود تا از تنش های داخلی در تیم جلوگیری کند. آیا همیلتون حاضر است چنین نقشی را بپذیرد؟ پاسخ روشن است.
بازگشت به مرسدس عملا منتفی است. نه لوئیس مشتاق بازگشت است و نه توتو وولف هیچ علاقه ای به از سرگیری آن شراکت پرتنش گذشته نشان نداده است. تنها گزینه تئوری باقی مانده استون مارتین است اما آینده این تیم نیز نامشخص است. اگر سبزها تصمیم بگیرند با قوانین جدید وارد مرحله جدیدی شوند، احتمالا تمام تمرکز خود را روی جذب فرستاپن متمرکز خواهند کرد.
در نتیجه، هیچ چشم انداز روشنی برای ادامه حضور لوئیس همیلتون در فرمول یک پس از سال ۲۰۲۶، چه در فراری و چه در تیم دیگری وجود ندارد. و بنابراین، فصل آینده به احتمال زیاد آخرین دور قهرمانی هفت‌گانه جهان در پیست فرمول یک خواهد بود.
انتهای پیام/
منبع:تسنیم
