منتشر شده در ۲۴ مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۲:۰۰
در ادامه سری مطالب از معرفی ۲۵ مسابقه برتر تاریخ ۷۵ ساله F1 همانطور که وعده کرده بودیم تا هر هفته یک مسابقه را معرفی کنیم، در این مطلب به مسابقه سال ۲۰۲۱ ابوظبی خواهیم رفت؛ مسابقه‌ای که پایانی دراماتیک بر رقابت نفس‌گیر مکس ورشتپن (Max Verstappen) و لوئیس همیلتون (Lewis Hamilton) برای کسب عنوان قهرمانی داشت و مکس ورشتپن پس از یک نبرد طولانی مدت در یک فصل پر از حرف و حدیث، قهرمان جدید F1 شد.
یک فصل حماسی
به گزارش آخرین خودرو، فصل ۲۰۲۱ مسابقات F1، یکی از جذاب‌ترین نبردهای قهرمانی تمام دوران را بین لوئیس همیلتون، قهرمان هفت دوره مسابقات، و رقیب او یعنی مکس ورشتپن، به نمایش گذاشت.
ماشین‌های مرسدس و ردبول رقابت نزدیکی با هم داشتند و در ۲۱ گرندپری قبل از ابوظبی، در ۱۳ مسابقه کسب سکو داشتند. آنها در چندین مورد، به طور چرخشی رقابت می‌کردند و به طرز چشمگیری در بریتانیا و ایتالیا به یکدیگر تاختند و در حالی که تیم‌های دیگر هم تلاش می‌کردند، تنها چهار گرندپری توسط همیلتون یا ورشتپن فتح نشدند!
همیلتون پس از پیروزی راننده هلندی در مکزیکوسیتی، ۱۹ امتیاز از ورشتپن عقب بود اما او با رانندگی نمادین خود از آخرین نفر به اولین نفر در اسپرینت و گرندپری سائوپائولو، به شکلی قاطع پاسخ داد. آنها در یک مسابقه حماسی و دیوانه‌وار، در مسابقه‌ای که دو بار متوقف شده بود، در عربستان سعودی (Saudi Arabia) با یکدیگر تصادف کردند و با تصمیمات غیرمنصفانه داوران، مکس پیروز مسابقه شد.
نتیجه این شد که پس از ۲۱ گرندپری، این دو راننده به مسابقه ابوظبی رسیدند، و ورشتپن با ۹ برد در مقابل ۸ برد همیلتون، در صدر قرار گرفت. پس از یک دوره طاقت‌فرسا از رویدادهای مختلف، تصمیمات بحث‌برانگیز و مشاجرات لفظی و ترس‌های مربوط به کرونا که هنوز ادامه داشت، جو ابوظبی کاملا متشنج بود.
دورهای تمرینی و تعیین خط
رانندگان F1 تجربه زیادی در پیست یاس‌مارینا (Yas Marina) داشتند اما برای سال ۲۰۲۱ تغییراتی ایجاد شده بود. پیچ انتهای بخش اول با یک پیچ تند جدید جایگزین شد، تعدادی از پیچ‌های مربعی شکل اطراف هتل W نیز کمی بازتر شدند تا سرعت افزایش یابد و زمان دورها نیز کاهش پیدا کند.
ورشتپن در دور تمرینی اول پیشتاز بود اما همیلتون در تمرین دوم و سوم ورق را برگرداند و سریع‌ترین زمان‌ها را ثبت کرد و پس از یک بلاک سهوی بر روی ماشین نیکیتا مازپین (Nikita Mazepin)، از تخلف تبرئه شد.
با فرا رسیدن مسابقه تعیین خط، هر دو راننده حضور خود را در Q3 را تضمین کردند. همیلتون در اولین مرحله حذفی پیشتاز بود و ورشتپن در مرحله دوم پیشتاز بود، اگرچه استراتژی‌های لاستیک‌های آنها متفاوت بود. ورشتپن در Q3 رکورد اولیه تعیین‌کننده‌ای ثبت کرد و با زمان ۱ دقیقه و ۲۲.۱۰۹ ثانیه به جلو حرکت کرد و البته این امر با کمک درگ سرجیو پرز (Sergio Perez) در پیچ ۹ میسر شد. در نهایت همیلتون با وجود اختلاف ۰.۳۷۱ ثانیه، خط جلوی پیست را به دست آورد و شماره ۴۴ را در کنار شماره ۳۳ برای رویارویی حساس ۵۸ دور قرار داد.
همیلتون و شروعی معرکه
همیلتون با Start بی‌نقص خودش، خیلی زود بر اختلاف جایگاه خود در شروع غلبه کرد و با جهش کوتاه به سمت اولین پیچ چپ، از ردبول پیشی گرفت و کمی فضا بین خودروها ایجاد کرد اما ورشتپن در امتداد خط مستقیم عقب به رقیب خود در پیچ ۶/۷ حمله کرد.
پیام‌های رادیویی با انتقال دیدگاه‌های مختلف و شکایات به مایکل مسی (Michael Masi)، مدیر اسبق مسابقات فرمول یک، آغاز شدند اما همیلتون حقیقتا هیچ خطایی مرتکب نشده بود. مایکل مسی در جریان گرندپری عربستان کاملا دچار خطای عمدی یا سهوی شده بود و در چند برخورد و رفتار پرخط و غیرقانونی واضح، ورشتپن را جریمه نکرده بود!
همیلتون برتری خود را حفظ کرد و این ورشتپن بود که ابتدا در پایان دور ۱۳ pit stop انجام داد و همیلتون در دور بعدی این کار را انجام داد. اما پرز که هنوز تعویض لاستیک نکرده بود، یک مداخله‌گر مفید برای تیم ردبول بود و با قرار دادن ماشینش در صدر مسابقه، از عبور همیلتون جلوگیری کرد. دقیقا موضوعی که همیلتون از نداشتن آن به عنوان هم‌تیمی خوب رنج می‌برد و گویا پرز برای عنوان قهرمانی می جنگید! هرچند تیم بی رحم ردبول، بعدا پرز را نیز پس از چند مسابقه ضعیف مانند زباله‌ای از تیم خود کنار گذاشتند.
به هر روی فاصله هشت ثانیه‌ای بین رقبای عنوان قهرمانی، زمانی که همیلتون سرانجام در دور بیست و یکم پرز را از میدان به در کرد، به دو ثانیه کاهش یافته بود و پرز طبیعتاً به سرعت از سر راه راننده شماره ۳۳ کنار رفت! اما ورشتپن نتوانست به همیلتون نزدیک شود.
نقص سیستم هیدرولیک ماشین آنتونیو جیوویناتزی (Antonio Giovinazzi) از تیم آلفارومئو (Alfa Romeo) در دور ۳۵، باعث شد تا Virtual Safety Car وارد شود و ردبول ورشتپن را pit آورد در حالی که همیلتون این کار را انجام نداد. فاصله بین مدعیان قهرمانی به ۲۰ ثانیه افزایش یافت اما در حالی که ورشتپن با لاستیک‌های جدیدتر، کمی از برتری همیلتون کم کرد، زمان و دورها به سرعت در حال اتمام بودند و ورشتپن به تنهایی هیچ شانسی در سرعت و برتری نداشت.
نتیجه‌گیری دراماتیک
برتری همیلتون کاملا محسوس بود اما شیرین‌کاری نیکلاس لطیفی (Nicholas Latifi) از تیم ویلیامز در جایگاه نازل شانزدهم در دور ۵۳ باعث ورود ماشین ایمنی شد؛ گویا این راننده کانادایی رسالتی جز دور کردن هشتیمن عنوان قهرمانی از همیلتون نداشت! همیلتون که delta ورشتپن را برای pit کردن و جلو ماندن نداشت، در پیست باقی ماند در حالی که ورشتپن برای لاستیک‌های نرم جدید به pit فراخوانده شد. عجب مخمصه‌ای! چند دور پشت سر ماشین ایمنی، ماشین‌های مسابقه در پیست مسابقه در حال حرکت بودند و جاناتان ویتلی (Jonathan Wheatley)، مدیر ورزشی ردبول، با مایکل مسی تماس گرفت و از او خواست تا مسابقه را از سر بگیرد.
در دور ۵۷، مسی به خودروهایی که بین همیلتون و ورشتپن قرار داشتند، دستور سبقت گرفتن داد، (موضوعی که در عربستان انجام نشد!) تا دور نهایی مسابقه به یک دوئل تمام عیار تبدیل شود. توتو ولفِ (Toto Wolff) آشفته با بی‌سیم به مسی گفت: “مایکل، این درست نیست. نه مایکل نه، این تصمیم درست نبود!”
ورشتپن توانست به لطف تایرهای نو، سبقت خود را تکمیل کند و به عنوان نفر اول از خط پایان عبور کرد و همیلتون دوم شد و ورشتپن اولین عنوان قهرمانی جهان خود را به دست آورد. هشتمین عنوان قهرمانی تیمی برای تیم مرسدس به ارمغان آورده شد، در گاراژ ردبول شور و شوق بی‌حد و حصری وجود داشت و در مرسدس ناامیدی کامل حکمفرما بود.
بدون شک هم ورشتپن و هم همیلتون شایسته عنوان قهرمانی در سال ۲۰۲۱ بودند، و هم ردبول و هم مرسدس نقش خود را در فصلی که هواداران زیادی را مجذوب خود کرد، ایفا کردند. با وجود تمامی این مباحث، نباید از ظرافت و دقت و قدرت ماشین ردبول و مکس غفلت کرد و این تیم و مکس در سال بعد قدرت بی‌چون و چرای F1 بودند.
